Sunday, November 3, 2019

میراث طالقانی


میراث طالقانی
محمد توسلی
زنده یاد اعظم علایی طالقانی (1398 1322) فرزند برومند آیت الله سید محمود طالقانی روز هشتم  آبان در پی عارضه مغزی دار فانی را، با بیش از پنجاه سال تلاش های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، وداع گفت و روز جمعه  دهم آبان  مراسم تشییع و خاکسپاری آن مرحومه  با حضور گسترده اقشار مختلف جامعه برگزار و درقطعه مجاور قبر پدرشان در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
مرور کارنامه زندگی بانو اعظم طالقانی می تواند برای کنشگران اجتماعی امروز و فردای جامعه ما آموزنده باشد. ایشان در خانواده طالقانی و در فضای سیاسی بعد از شهریور 1320 تربیت شده بود؛ درفضایی که پیشگامان روشنفکری دینی یعنی سید محمود طالقانی، مهندس مهدی بازرگان و دکتر یدالله سحابی تلاش های فرهنگی و اجتماعی خودشان را برای رفع موانع توسعه نیافتگی جامعه ایرانی در دو عرصه زدودن آثار فرهنگ استبدادی و خرافات مذهبی دیرین، با نگاه اصلاحات جامعه محور، از طریق توسعه نهادهای مدنی و راهبرد بازگشت به قرآن و سرچشمه ذلال وحی و آگاهی بخشی در عرصه عمومی آغاز کرده بودند. البته این فرایند گذار توسط پیشگامان و یاران ایشان تداوم داشته است.
اعظم طالقانی با بهره گیری از این میراث پدر، هم در سال های قبل از انقلاب شرایط سخت دوران زندان، شکنجه و احکام سنگین را تجربه کرد و هم در چهار دهه بعد از انقلاب 57 این فرایند آگاهی بخشی را در عرصه های مختلف به رغم محدودیت ها و شرایط سخت زندگی با ایمان و پشتکار پیگیری می‌کرد. در انتخابات اولین دوره مجلس که حدود شش ماه بعد از در گذشت پدرشان برگزار شد، از فرصت استفاده کرد و با رأی بالای مردم تهران در کتار سایر پیشگامان چون بازرگان به وظیفه ملی و اجتماعی خود عمل کرد. با نگاه اصلاحات جامعه محور از همان سال 58 به تشکیل نهادهای مدنی از جمله «جامعه زنان مسلمان» وسپس « جامعه زنان انقلاب اسلامی» همت گماشت و نقش مهمی در پیشگامی تقویت جنبش زنان در ایران ایفاء کرد. در همین راستا برای توسعه نهاد های آگاهی بخش ابتدا نشریه «پیام هاجر» و پس از توقیف آن نشریه «پیام ابراهیم» را منتشر کرد و پیام توحیدی ابراهیمیان را با کمک همراهان خود به جامعه عرضه داشت. تلاش های خانم اعظم طالقانی در چهار دهه گذشته در عرصه عمومی و تشکیل سمن ها و برگزاری کلاس های آموزش قرآن برای علاقمندان که در سوابق ایشان آمده قابل توجه است. اما تلاش مستمر ایشان در چند نوبت انتخابات ریاست جمهوری و ثبت نام به عنوان نامزد ریاست جمهوری برای اصلاح برداشت مسئولان از اصل 115 قانون اساسی در خصوص تعریف «رجال دینی و سیاسی» از جمله اقدامات ماندگار و تاثیر گذار ایشان بوده است. او بر اساس آموزه های قرآنی و عقلانیت و تجربه بشری چون بسیاری از عالمان دینی براین اصل باور داشت که کلمه «رجال» اعم از زن و مرد است و زنان هم می توانند در چارچوب قانون واجد صلاحیت برای قبول مسئولیت های مختلف از جمله ریاست جمهوری باشند.
امروز که بخشی از جامعه ما اعتماد خود را از گفتمان اصلاحات از دست داده اند، ارزیانی کارنامه و برنامه های آگاهی بخش زنده یاد اعظم طالقانی و یاران و همراهان ایشان در عرصه عمومی با نگاه «اصلاحات جامعه محور» می تواند امید بخش باشد.
منبع: روزنامه اعتماد 11 آبان 98


بیانیه تسلیت نهضت آزادی درگذشت اعظم طالقانی


بسمه‌تعالی
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ ...
در میان مومنان، انسان‌هایی (زنان و مردان) هستند که
بر سر عهدی که با خدا بستند، صادقانه وفادار ماندند ...
(احزاب ۲۳)
زنده یاد خانم اعظم علایی طالقانی، « فرزند» و « وارث فکری و مبارزاتی» آیت‌الله سید محمود طالقانی از جمله بنیان‌گذاران نهضت آزادی ایران، مفسر آزادی‌خواه، مجاهد نستوه، معلم اخلاق سیاسی و الگوی «مدارا» بود و خود در زمره زنان فرهیخته و مسئول در عرصه‌های سیاسی و روشنفکری دینی قرار داشت که در شمار پرچم‌داران «حقوق و حاکمیت ملت» و مصداق بارز «رجل ملی و اسلامی» قلمداد می‌شد. این بانوی دردآشنا، پس از عمری ایستادگی بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر در راه دشوار آگاهی، آزادی، عدالت اجتماعی و حاکمیت ملی ایران، سرانجام در جوار رحمت حق به آرامش ابدی و شادی جاودانه دست یافت.
شادروان اعظم طالقانی رنج سال‌ها زندان و سابقه شکنجه‌های ساواک را در کارنامه مبارزات ضداستبدادی خویش داشته و پس از انقلاب نیز با حضور در مجلس اول شورای اسلامی، جامعه زنان انقلاب اسلامی، شورای فعالان ملی مذهبی، نهادهای خیریه مدنی و نشریات وزینی مانند «پیام هاجر» و«پیام ابراهیم» اصلاح‌گری بود در عرصه عمومی که هرگز از مبارزه علیه «استبداد سیاسی» و «خرافات دینی» بازنایستاد و به رغم بیماری و محدودیت‌های جسمانی، با اخلاص و صمیمیتی کم‌نظیر و با باوری سرشار از وفاق و تساهل و نوع‌دوستی، تا واپسین دم حیات، پیگیر حقوق بنیادین زنان در راستای استقرار دمکراسی در ایران بود.
زنده‌یاد اعظم طالقانی با پرداخت هزینه‌های سنگین پس از انقلاب، در عمل ثابت کرد که قرائت تنگ‌نظرانه از مفهوم "رجل سیاسی" متکی به مبانی قرآنی‌ و سازگار با عقل بشری و ضرورت‌های سیاسی نیست و زنان ایران، هم‌پای مردان از شایستگی پذیرش مسئولیت‌های اساسی اجتماعی برخوردارند.
نهضت آزادی ایران، ضمن عرض تسلیت فقدان آن زنده‌یاد به ملت ایران، خانواده محترم و یاران و همراهان، از مردم دعوت می‌کند که به پاس بیش از پنج دهه تلاش و مبارزات آگاهی بخش، در مراسم نکوداشت آن مرحوم روز دوشنبه ۱۳ آبان از ساعت ۱5 تا ۱7 در کانون توحید واقع در خیابان پرچم، حضور یابند. نامش مانا و راهش پررهرو باد.
                           نهضت آزادی ایران
۱۱ آبان ۱۳۹۸