پیام تبریک نوروزی مهندس محمد توسلی دبیر کل نهضت آزادی ایران

 

پیام تبریک و تنذیر نوروزی مهندس محمد توسلی دبیر کل نهضت آزادی ایران

بسم الله الرحمن الرحیم

یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال

تکرار دعای راهبردی است که همه ساله  از خداوند متعال می‌خواهیم شرایط ما را به بهترین صورت که رضای او در آن است متحول سازد و به ما و جامعه ما توان لازم برای انجام چنین تحولی را عطا بفرماید.

نوروز، عید باستانی با سابقه تاریخی طولانی، حامل فرهنگ آموزنده‌ای برای متحول کردن حیات انسان ها هماهنگ با تحول در طبیعت است. پاک سازی هم برون و هم درون انسان ها از زشتی‌ها و بی‌عدالتی‌ها تا جامعه توانمند گردد و با امید و تعامل و همکاری جمعی سرنوشت خود را بسوی رستگاری رقم بزند.

نوروز امسال آغاز قرن پانزدهم هجری شمسی است. در طول قرن گذشته جامعه ما با چالش‌ها و فراز و فرودهای فراونی روبرو بوده است. اما جنبش اجتماعی ایران نهایتا در بهمن سال57 موفق به برداشتن «گام اول» برای رفع مانع توسعه، نماد استبداد سیاسی، با مشارکت همه اقشار و گروه های اجتماعی می شود. اما با حضور طبیعی روحانیت در رهبری انقلاب و سپس در مدیریت کشور برخلاف انتظار نظریه اسلام فقاهتی و ولایت فقیه در جامعه حاکم می‌شود. امروز پس از چهار دهه از یک سو شاهد پیامدهای عملکرد این نظریه در عرصه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و از سوی دیگر شاهد رشد و آگاهی گسترده عموم جامعه هستیم. شاخص‌های مختلف نشان می‌دهند که فرایند عبور از دومین مانع توسعه، استبداد دینی،«گام دوم»، بصورت درون‌زا، در جریان است. اگر چه راه طولانی است اما با توسعه روز افزون آگاهی در جامعه باید به آینده امیدوار باشیم.

راهکار پیش‌روی ملت ایران

روند تحولات پس از دوم خرداد 76 نشان می‌دهند که از یک سو راهکار اصلاحات انتخابات محور کارآمدی خود را به ویژه پس از سال 96 از دست داده و از سوی دیگر زمینه رشد و آگاهی عموم آحاد جامعه را فراهم ساخته است. در چنین شرایطی راهکار پیش‌روی ملت ایران برای موفقیت در«گام دوم» و گذار به دموکراسی؛ تداوم آگاهی بخشی و توانمندسازی جامعه و سازماندهی گروه های اجتماعی حول مطالبات مشترک در چارچوب راهبرد اصلاحات جامعه محور است.

انتخابات ریاست جمهوری 1400 نیز فرصتی دیگر برای آگاهی بخشی و زمینه سازی برای تقویت جنبش اجتماعی در راستای راهبرد اصلاحات جامعه محور است. متناسب با شرایط برگزاری انتخابات دو گزینه قابل پیش بینی است: رأی به نامزد توانمند و اصلح با برنامه مشخص برای پیگیری مطالبات قانونی مردم. البته با توجه به شیوه برگزاری انتخابات مجلس یازدهم در اسفند 98 و برنامه اعلام شده «دولت انقلابی جوان» و یک دست سازی حاکمیت، احتمال این گزینه بسیار ضعیف است. گزینه دیگر  عدم مشارکت در انتخابات برای اعتراض مسالمت آمیز به نقض قانون و حقوق اساسی ملت در برگزاری انتخابات است. خواست و انتظار ملت آن است که حاکمیت شرایط گزینه اول را که در راستای منافع ملی است با برگزاری انتخابات آزاد، سالم و رقابتی فراهم سازد و از تشدید بحران‌ها و تحمیل هزینه های بیشتر جلوگیری بعمل آورد.

راهکار پیش‌روی حاکمیت

چالش های پیش‌روی جامعه ایران در عرصه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و به ویژه در عرصه اقتصادی و معیشتی که بصورت شکاف اجتماعی مشهودتر است، ناشی از ناکارآمدی مدیربت کشور و فساد سازمان یافته در ساختار کنونی می‌باشد. تجربه بشری به وضوح نشان می‌دهد که عبور از این چالش ها بدون اصلاح ساختاری در مدیریت کشور و سپردن اداره کشور به دست خود مردم بصورت قانونمند، امکان پذیر نیست. این فرایند می تواند بطور مسالمت آمیز و به تدریج با اصلاح قانون اساسی و قرارگرفتن نهاد روحانیت در عرصه عمومی و پرداختن به رسالت آگاهی بخشی و نظارت مطابق آموزه های قرآنی انجام شود.

این اصلاح ساختاری به لحاظ نظری می‌تواند، با توجه به تجارب چهار دهه اخیر، با یک تحول درون حوزوی، صورت گیرد. عملکرد آیت الله سیستانی مرجع بزرگ شیعیان در عراق و استقبال و پیامدهای دیدار پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان دلالت بر صحت این نظریه، برای خروج مسالمت آمیز از بحران‌های کنونی است.

ضمن تبریک سال نو به یاران، دوستان و ملت ایران، امیدوار است سال 1400 و آغاز قرن جدید، ضمن مهار و بر طرف شدن مشکل ویروس کرونا، با گفت و گو در همه سطوح از جمله با حکومت و تدابیری که در راستای تحقق وفاق ملی اندیشیده می‌شود، شاهد تحولی امید بخش در فضای جامعه ایران باشیم و زمینه های همدلی، برابری و صلح و آرامش در ایران و منطقه فراهم شود.

به امید پیروزی ملت ایران و ایرانی آزاد و آباد.

 

 

گزارش تماس تلفنی مهندس موسوی و خانم دکتر رهنورد

 

گزارش تماس تلفنی مهندس موسوی و خانم دکتر رهنورد

روز چهارشنبه 13 اسفند 1399 ساعت حدود 10 صبح که در دفتر کارم در مهندسین مشاور گذرراه بودم تلفن همراهم زنگ خورد. شماره ناشناس بود. گفت من میر حسین موسوی هستم[1].. زمان این صحبت حدود 11 دقیقه بود.

شنیدن صدای مهندس موسوی موجب شعف و خوشحالیم شد و از تماس تلفنی او تشکر کردم. مهندس موسوی گفت صدای شما هیچ تغییری نکرده. از ایستادگی و صبوری او و خانم دکتر رهنورد در این مدت به عنوان یک شهروند تقدیر کردم. او خاطرات همکاری های قبل از انقلاب را به ویژه جلسات مطالعات قرآنی خانوادگی که پس از بسته شدن حسینیه ارشاد در منزل ما برگزار می شد یادآوری می‌کرد و جویای حال دوستان بود. ابتدا در گذشت دکتر یزدی و دکتر توسلی را تسلیت گفت و به خاطرات دوران دانشجویی با مهندس عبدالعلی بازرگان حدود سال های 43 و 44 اشاره داشت و خاطره ای گفت و خواست ضمن رساندن سلام ایشان این خاطره را به اطلاع مهندس عبدالعلی برسانم.[2] گفت یک روزی مهندس عبدالعلی اطلاع داد که می خواهد شب جمعه به قم برود و در یک جلسه دعای کمیل شرکت کند. مهندس موسوی گفت من با دعای کمیل تا آن روز آشنا نبودم. حضور در این جلسه و خواندن دعای کمیل آغازی بود برای ارتباط با این گونه ادعیه.

در ادامه جویای حال دوستان چون مهندس صباغیان فریدون سحابی و زری خانم سحابی و زهره سحابی شد که در هر مورد توضیح دادم. دکتر سحابی روزهای سه شنبه کلاس مطالعات قرآن انجمن اسلامی مهندسین را مدیریت می کند که در دوران کرونا بصورا مجازی برگزار می شود. به رغم محدودیت جسمی زری خانم به ایمان قوی و روحیه بالای او که برای همه امید بخش است اشاره کردم. از ایشان خواستم سلام من را به خانم دکتر رهنورد برسانند. در این جا گفتند ایشان هم می خواهند با شما صحبت کنند. صدای گرم و روحیه با نشاط ایشان کاملا امید بخش بود. ایشان هم یاد و خاطرات دورانی که جلسات مطالعات قرانی خانوادگی داشتیم را یادآوری کردند و ضمن عرض سلام برای خانم حال دخترانم (سارا و لیلا) جویا شدند که کوتاه توضیح دادم[3]. من از خدمات و شجاعت و فداکاری فراموش نشدنی ایشان در دورانی که برادرم شهید مجید توسلی که در اثر اصابت گلوله در درگیری با ماموران ساواک مجروح شده بود و حدود دو ماه نگهداری کردند ،که البته بعدها مطلع شدیم، سپاسگزاری کردم. لازم به یادآوری است در آن شرایط مجازات چنین همکاری اعدام بود.[4]

خانم دکتر رهنورد خواستند که تلفن زری خانم را برایشان ارسال کنم. که این کار از طریق دختر آقای مهندس موسوی انجام شد.

در پایان برای آنان دعای سلامتی و هرچه زودتر رفع حصر و برگزاری مجدد جلسات مطالعات قرآنی خانوادگی با حضور آنان داشتم.

تلفن تماس آنان به گفته مهندس موسوی یکطرفه است. شماره تلفن تماس : 09120903658 بود.     

*روز شنبه 6 اسفند متن زیر توییت شد. که در رسانه های مختلف علاوه بر کانال نهضت در اصلاحات نیوز و ...پوشش خبری گسترده پیدا کرد:

🔸تماس تلفنی مهندس میرحسین موسوی و دکتر زهرا رهنورد با دبیرکل نهضت آزادی ایران

 

 

 

---

[1] البته انتظار چنین تلفنی را داشتم. قبلا آقای عماد بهاور اطلاع داده بود که دختر مهندس موسوی تلفن شما را از من گرفته است

[2] همان شب تلفنی با مهندس عبدالعلی بازرگان تماس گرفتم و گزارش این تماس تلفنی و خاطره مهندس موسوی را به ایشان منتقل کردم. ایشان از این تماس بسیار خوشحال شد و ضمن تایید خاطره مهندس موسوی خاطرات خودش را از آن جلسه دعای کمیل توضیح داد. لازم به یادآوری است که در دوران دانشجویی آنان عضو انجمن اسلامی دانشجویان بودند و در حسینیه ارشاد با دکتر شریعتی همکاری داشتند. و در یک شرکت مهندس مشاور بصورت جمعی همکاری داشتند

[3] هر دو بعد از سال 88 بازداشت و محکومیت داشتند و قاعدتا در جریان بوده اند.

[4] پس از درگیری ابتدا مجید در منزل برادرم (مرحوم حاج عباس توسلی) منتقل شد و پس از معالجات اولیه و نگرانی شناسایی همسایگان موجب شد که این موضوع را با مهندس موسوی مطرح کردم و آنها از پذیرش مجید در آن شرایط خطیر استفبال کردند.

 

اعتراض به انحلال «جمعیت امام علی»

 

بسمه‌تعالی

 اعتراض به انحلال «جمعیت امام علی»

«حکمرانی مطلوب» مستلزم همگرایی میان حاکمیت و نهادهای جامعه مدنی است و بدون مشارکت همه شهروندان به سامان نمی‌رسد. «دولت قوی» منهای «جامعه توان‌مند» در معرض استبداد است و استبداد، یعنی ناکارآمدی و فساد. «مشارکت شهروندی» پیش‌نیاز بی‌بدیل تحقق حقوق و حاکمیت ملت است که نه تنها زمینه بهره‌مندی از خرد جمعی را فراهم می‌آورد، بلکه سرمایه اجتماعی کشور و شاخص‌های مشروعیت اخلاقی و کارآمدی هر نظام سیاسی را ارتقا می‌بخشد.

متاسفانه به واسطه تنگناهای ناشی از تداوم قرن‌ها و بلکه هزاره‌ها سیطره نظام‌های استبدادی، فرهنگ سیاسی و اجتماعی و ساختار قدرت رسمی از تجارب مشارکت مدنی محروم مانده است. به رغم عواطف انسانی و روحیه خیرات و مبرات که در سوانح و جنگ‌ها و بیماری‌های فراگیری مانند کرونا از سوی آحاد مردم بروز داشته است، روح «همکاری جمعی» و «همبستگی ملی» در قالب سازمان‌های نوین و دمکراتیک، چندان که در خور کشوری با هفت‌هزار سال سابقه تمدنی باشد، تثبیت و توسعه نیافته است.

«نهاد مدنی» که موثرترین و مترقی‌ترین الگوی همکاری جمعی در جهان معاصر به شمار می‌رود، عمر کوتاهی در ایران دارد. متاسفانه نمونه‌هایی از این نهادهای جامعه مدنی که توانسته‌اند زمینه‌ساز خدمات عمومی و انباشت و بهره‌وری انگیزه‌های خیرخواهانه باشند و ظرفیت‌های اقتصادی و اجتماعی ناشی از حمایت‌های مردمی در راستای کمک به محرومان و بی‌بضاعت‌ها و آسیب‌دیدگان اجتماعی را ارتقا بخشند، متاثر از فضای امنیتی کشور، نه تنها از سوی حاکمیت‌ها حمایت نشده‌اند، بلکه تحت فشار تضییقات و قانون‌شکنی‌ها نیز قرار گرفته‌اند.

«جمعیت امام علی» نامی آشنا در فهرست سازمان‌های مردم نهاد است که امید و انگیزه بسیاری را در راه خدمت و حمایت از فرودستان جامعه بر انگیخته و همکاری داوطلبانه گروه‌های وسیعی از مردم و به ویژه جوانان و دانشجویان را جلب و در راستای «خیر عمومی» بسیج کرده است. این سازمان مردم‌نهاد، تنها یک نمونه از خیل جمعیت‌های مقبول مردمی است که طی بیست سال گذشته، تجربه‌ای موفق از مشارکت شهروندی و همکاری مدنی را با رویکرد خدمات اجتماعی و خیریه در عرصه «کودکان کار» و «زنان نیازمند» به ویژه در بحران کرونا عرضه داشته است.

چندی است که اخبار بی‌مهری‌ها و تنگ‌نظری‌ها و تهدیدهای امنیتی علیه این نهاد مدنی خادم به تهی‌دستان و آسیب‌دیدگان اجتماعی شدت گرفته است و چنین به نظر می‌رسد که اراده‌ای در کار است که راه رشد سرمایه‌های اجتماعی از این دست، به شیوه ناپسند «یصدون عن سبیل‌الله» سد شود. مایه شگفتی و ناامیدی و تاسف است که این‌بار، وزارت کشور دولت تدبیر و امید چنین برخورد ناشایست و معارض با منافع ملی را رقم زده است. آقای دکتر حسن روحانی، به دفعات اعلام داشت که پیروزی ایشان بر رقیبان دو انتخابات ریاست جمهوری 1392 و 1396، مرهون اعتماد و انتخاب جوانان ایران و به‌ویژه سازمان‌های مدنی بود. اکنون چگونه است که بخشی از همین دولت، اصرار دارد که این نقطه سیاه انسداد در کارنامه او و آن هم در شامگاه د‌ولت درج و ثبت شود؟

در روزگاری که فقر و تبعیض و فساد خرد و کلان، این‌ چنین گسترش یافته است و رنج و بیماری و فقر و مرگ و بی‌عدالتی، معیشت و حیات مردم و به ویژه تهی‌دستان را تهدید می‌کند، در شرایطی که دولت به تنهایی از ایفای وظایف خویش در راستای تامین کرامت و معیشت مردم بر نمی‌آید، این چه تدبیری است که نقشه تعطیلی جمعیت خادمان، طراحی و دنبال می‌شود تا بیش از پیش، نان از سفره مستضعفان و خواب از چشم بیوه‌زنان و بی‌پناهان و کودکان کار برمد؟ همان مستضعفانی  که روزگاری نه چندان دور در اوان انقلاب، «ولی‌نعمتان» نامیده می‌شدند و به آن‌ها وعده نان و مسکن و آزادی و حتی حکومت و مدیریت داده می شد!

اکنون از آن همه وعده‌ها و بشارت‌های تحقق نایافته، این مستضعفان  به نانی و سرپناهی محتاج‌اند. در پاسخ‌گویی به این نیازمندی‌ها، گروهی به پشتوانه اصل 26 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از مال و سرمایه خود و از جان و جوانی خویش مایه گذاشته و عزم خدمت و حمایت کردند و جمعیتی مردمی را فراهم آوردند تا در دور و نزدیک این میهن محزون، روزنه امیدی بگشایند و چراغ و فروغی برافروزند، دریغا که کارگزاران قدرت ناپاسخگو و نظارت‌ناپذیر، عزم این نهال جوان می‌کنند.

نهضت آزادی ایران انتظار دارد و انذار می‌دهد که اصحاب قدرت، دست رد  بر تجارب تاریخی آزموده‌شده نزنند، خود را بی‌نیاز از مشارکت عمومی در سرنوشت ملی نبینند و سنت‌های الهی و قانون‌مندی‌های اجتماعی را انکار نکنند تا جامعه به فراخور نیاز و استعداد، از نیروی درونی خویش استمداد طلبد و به اصلاح تدریجی امور و جبران کژی‌ها و کاستی‌ها توفیق یابد.

نهضت آزادی ایران صرفنظر از زوایای حقوقی این ماجرا که تنها بر عهده دادگاه صالحه با حضور هیات منصفه قرار دارد، انحلال جمعیت امام علی در دادگاه بدوی را محکوم کرده و نوعی شتاب‌زدگی می‌داند که در تعارض با اصول و قواعد دادرسی عادلانه قرار دارد و اگرچه واضح است، اراده‌ای فراتر از دولت آقای روحانی این سرنوشت را رقم زده است، اما به هر حال، رییس جمهور در قبال این واقعه طبق اصول صریح قانون اساسی مسئولیت رسیدگی و پیگیری دارد. ادعانامه وزارت کشور علیه «جمعیت امام علی» مصداق سنگ‌اندازی علیه ظرفیت‌های مردمی و چماقی است بر سر «جامعه مدنی» که افزون بر تعارض با منافع ملی و ضرورت‌های بنیادین جامعه امروز ایران، نه تنها بر اقتدار راستین نظام نمی‌افزاید و نه تنها افکار عمومی را قانع نمی‌کند، بلکه موجی از اعتراضات گسترده را در پی خواهد داشت.

سامان ملک و میهن جز با آگاهی و اراده و همکاری ملت میسر نمی‌شود و راهبرد آزادی و دموکراسی و اصلاحات مسالمت‌آمیز، از جمله خواسته‌ها و آرمان‌های ملی ایرانیان است و سعادت فردی و اجتماعی همه شهروندان، تنها در سایه‌سار آزادی ملت و حاکمیت قانون تحقق خواهد یافت و تردیدی نباید داشت که جوانان و زنان و مردان ایرانی را در این وادی تلاش و مبارزه برای تحقق حقوق و حاکمیت ملت، خستگی و کاستی و بی‌تفاوتی نخواهد بود.

نهضت آزادی ایران

16 اسفند ۱۳۹۹

پیام مهندس محمد توسلی دبیر کل نهضت آزادی ایران به مناسبت 14 اسفند 1399

 

بسمه تعالی

پیام مهندس محمد توسلی دبیر کل نهضت آزادی ایران به مناسبت 14 اسفند 1399

به مناسبت 14 اسفند یاد و راه زنده یاد دکتر محمد مصدق را گرامی می داریم، 14 اسفند یادآور یکصد سال مبارزات ملت ایران از انقلاب مشروطه، نهضت ملی ایران، دولت دکتر مصدق تا انقلاب اسلامی سال 57 برای نفی استبداد و تامین آزادی، استقلال و حاکمیت ملت ایران است.

دکتر مصدق با بهره‌گیری از بیش از چند دهه تجربه و دانش خود برای زدودن فرهنگ استبدادی از جامعه و مدیریت کشور که پیش‌نیاز برنامه های توسعه ایران است، و همواره تصریح می‌کرد که : "من ايراني و مسلمانم و بر عليه هر آنچه كه ايرانيت و اسلاميت را تهديد كند تا زنده هستم مبارزه خواهم كرد"، دو محور اصلی را در برنامه دولت خود پیش بینی کرد:

در مرحله اول: اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت بود تا ضمن قطع سلطه استعمار کهن انگلیس البته بیش از قطع وابستگی اقتصادی، قطع سلطه فرهنگی و اجتماعی انگلیس، مورد نظر و تاکید بود.

در مرحله دوم: اصلاح قانون انتخابات و شهرداری‌ها بود تا به تدریج زمینه های فرهنگی و اجتماعی برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه فراهم شود و مردم در جایگاه شهروند در اداره امورکشور و شهرهای خود مشارکت و نظارت واقعی داشته باشند.

همان طور که سوابق تاریخی به وضوح نشان می دهند، بیگانگان و استبداد داخلی و البته با استفاده از چالش های داخلی به ویژه پراکندگی نیروها، این فرایند را بر نتابیدند و توطئه کودتای 28 مرداد 32، فرایند گذار به دموکراسی را متوقف ساخت و هزینه‌های بسیار سنگینی را به ملت ایران تحمیل کرد.

واکنش استبداد سلطنتی به برنامه راهبردی دکتر مصدق و ایستادگی برای تحقق مطالبات تاریخی ملت ایران 13 سال حبس و حصر دکتر مصدق بود و سر انجام در 14 اسفند 1345 او جان به جان آفرین تسلیم کرد.

اما جنبش اجتماعی ایران راه مصدق را در دهه‌های 30، 40 و50 با فراز و فرودهایی البته متناسب با شرایط و تجربه بشری ادامه داد و نهایتا با جلب همکاری همه اقشار و گروه های اجتماعی به ویژه روحانیت مبارز و رهبری آیت الله خمینی در بهمن ماه سال 57 گام اول را برای حذف نماد استبداد سیاسی و رفع مانع توسعه یافتگی ایران  برداشت.

به همین مناسبت مردم پس از پیروزی انقلاب اسلامی با آگاهی از سوابق تاریخی برای گرامی داشت و تاکید بر «راه مصدق» در 14 اسفند سال 57 آن اجتماع خود جوش و پرشور را در احمد آباد، مقبره دکتر مصدق، برگزار کردند و آیت‌الله طالقانی در سخنرانی خود ابعاد مختلف این راه را بازگو و یادآوری کرد.

اما متاسفانه، به تدریج نظریه ولایت فقیه در قانون اساسی و بر مدیریت کشور حاکم شد که بر این راه باور نداشت و ندارد. به همین علت به تدریج برای برگزاری مراسم 14 اسفند محدودیت ایجاد شد و سال‌هاست که دیگر حضور و اجتماع علاقمندان در احمد آباد از جمله به این مناسبت، امکان پذیر نبوده است.

امروز، در آستانه سال 1400، با توجه به تجربه چهار دهه گذشته و چالش های پیش‌رو، ملت ایران می‌تواند با پیروی از منش و «راه مصدق»  و بهره‌گیری از تجربیات گذشته خود و تجربه بشری و با تاکید بر مبارزه قانونی، علنی و پرهیز از خشونت، با آگاهی بخشی و تلاش در راستای راهبرد اصلاحات جامعه محور، با استفاده از ظرفیت های قانون اساسی، به رغم سختی ها و چالش های پیش‌رو، فرایند گذار به دموکراسی و تحقق آزادی و حاکمیت ملت را تقویت و گام‌های اساسی، از جمله پیگیری اجرای راهکار «تحول درون حوزوی» که در دیدار نوروزی سال1397 مطرح شد، برای عبور از گام دوم، استبداد دینی، برداشته شود. طی شدن این فرایند طولانی مستلزم توانمند سازی جامعه و تقویت نهاد های مدنی و انسجام احزاب حول مطالبات مشترک ملی است.  

به امید پیروزی ملت ایران و ایرانی آزاد و آباد.

     

 

تسلیت به مناسبت در کذشت مرحوم علی اکرمی

 

انا لله و انا الیه راجعون

خبر درگذشت غیر منتظره یار دیرین، مرحوم علی اکرمی، در اثر ابتلا به کرونا موجب تاثر و تاسف گردید. لازم می دانم این مصیبت وارده را به خانواده محترم به ویژه همسر گرامی، فرزندان و یاران و دوستان ایشان، تسلیت گفته و ضمن طلب آمرزش و رحمت الهی برای این یار دیرین سفر کرده، برای خانواده محترم، همسرگرامی و فرزندان عزیزش شکیبایی و آرامش مسئلت نمایم.

محمد توسلی

دبیرکل نهضت آزادی ایران

10 اسفند 1399