لیست امید واکنش راهبردی به عملکرد شورای شهر چهارم

گفت‌وگو با محمد توسلی، اولین شهردار تهران پس از انقلاب:

لیست امید واکنش راهبردی به عملکرد شورای شهر چهارم

 دفتر شورای شهر چهارم و ریاست 12 ساله قالیباف بر شهرداری تهران این روزها در حالی به صفحات آخر خود نزدیک می‌شود که کارنامه چندان قابل قبولی از عملکرد این دو نهاد نظارتی و اجرایی کلانشهر تهران وجود ندارد. به گفته صاحب نظران نه گفتن مردم به نمایندگان حال حاضر شورای شهر در انتخابات 29 اردیبهشت ساده‌ترین نشانه از نارضایتی مردم از عملکرد مدیریت شهری و شورای شهر تهران است. «زمین سوخته» تنها تعبیری است که این روزها صاحب نظران و کارشناسان شهری از میراث شورای شهر چهارم و شهردار فعلی برای شورای شهر پنجم و شهرداری جدید استفاده می‌کنند و این میراث نامیمون چالش‌های پیش روی اعضای منتخب شورای شهر و شهردار جدید را دو چندان می‌کند. در همین زمینه به سراغ محمد توسلی اولین شهردار تهران پس از انقلاب اسلامی رفتیم تا نظر وی را در خصوص چالش‌ها و اولویت‌های پیش روی شورای شهر پنجم و شانزدهمین شهردار تهران پس از انقلاب را جویا شویم.

آقای توسلی نظر شما در خصوص انتخابات اخیر شورای شهر تهران و رأی آوری لیست امید چیست؟

ساده‌ترین نتیجه‌ای که می‌توان از انتخابات 29 اردیبهشت شورای شهر تهران گرفت این است که مردم تهران از عملکرد شورای شهر دوره دوم، سوم و خصوصاً چهارم به شدت ناراضی بوده‌اند و این یک واکنش طبیعی است که وقتی اعضای شورای شهر نتوانستند مدیریت اجرایی و شهردار تهران را کنترل و به درستی نظارت کنند مردم به طور کامل آنها را از صحنه حذف می‌کنند تا مجموعه‌ای که در راستای گفتمان اصلاحات، حقوق شهروندی و ارتقای کیفیت زندگی، ایمنی، رفاه و محیط زیست است، روی کار بیاید؛ این واقع بینانه ترین واکنشی است که مردم تهران نسبت به عملکرد شورای شهر چهارم و ریاست 12 ساله آقای قالیباف بر شهرداری تهران نشان دادند.

شورای شهر پنجم و شهردار جدید تهران، شهر را در چه شرایطی تحویل خواهند گرفت؟

متاسفانه شرایطی که شورای شهر پنجم و شهردار جدید تحویل می‌گیرند شرایط مطلوبی نیست؛ درست مثل عملکردی که دولت نهم و دهم داشتند و دولت یازدهم در سال 92، کشور را در شرایط نامطلوبی تحویل گرفت.
متاسفانه مدیریت و عملکرد مالی شهرداری در این مدت 12 ساله شفاف نبوده است و مجموعه گزارش‌ها نشان می‌دهد شهرداری تهران بدهی سنگینی دارد و برخی این بدهی را تا 20 هزار میلیارد تومان تخمین زده‌اند که اگر درست باشد به این معناست که شهرداری بیش از بودجه سالانه خود (17 هزار میلیارد تومان) بدهی دارد! در نتیجه مدیریت جدید شهر تهران با یک چالش جدی در برنامه ریزی مالی مواجه خواهد شد.
چالش دیگر، جذب نیروهای بسیار گسترده‌ای است که در شهرداری طی 12 سال اتفاق افتاده است و پرداخت حقوق این همه پرسنل هزینه سنگینی را به مردم شهر تهران و مدیریت جدید شهری تحمیل خواهد کرد.

با این اوصاف اولین اولویت شورای شهر پنجم و مدیریت جدید شهری چه مسائلی باید باشد؟

اولین اولویت این است که در چارچوب قانون شوراها و شهرداری در خصوص ساماندهی وضعیت موجود و پاسخ به نیازهای مبرم شهروندان عمل شود. بعد از این موضوع، مهم‌ترین اولویت شورای شهر پنجم باید متمرکز بر پیگیری بررسی و نهایی شدن لایحه مدیریت شهری باشد، زیرا خروجی این لایحه این است که دولت کوچک‌تر و مسئولیت‌ها در سطح شهرها و روستاها به خود مردم سپرده شود. تا این ساختار در کشور پیاده نشود نه دولت می‌تواند در اجرای برنامه‌های خود موفقیت داشته باشد و نه شورای شهر جایگاه واقعی خود را پیدا کند و نه نظارت صحیح بر شهرداری‌ها اعمال می‌شود. از سوی دیگر، اصلاح ساختار مدیریت شهری و جایگزین کردن نیروهای جدید به جای نیروهایی که با رابطه و خلاف ضوابط مدیریتی روی کار آمده‌اند نه شایستگی، یکی از اقداماتی است که شهردار جدید تهران باید با درایت آن را در برنامه راهبردی خود قرار دهد.

این لایحه اکنون در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

لایحه مدیریت واحد شهری توسط دولت یازدهم در سال 93 تهیه شد. وزارت کشور اقدامات کارشناسی روی آن را انجام داده و تاکنون دو جلسه هم اندیشی با حضور کارشناسان، نمایندگان مجلس، شورای های شهر و استانداری‌ها و... برگزار شده است. با این وجود این لایحه هنوز نواقصی دارد از جمله اینکه جایگاه و اختیارات شورای شهر در آن به درستی تعریف نشده است. در حال حاضر لایحه مذکور در دست بررسی و رفع نواقص بوده و در صورت تصویب در دولت، در آینده نزدیک برای بررسی به مجلس خواهد رفت.

برخی معتقدند در صورت تصویب این لایحه قدرت گرفتن شهرداری خطرناک خواهد بود؛ نظر شما در این باره چیست؟

 بله موافقم، زیرا طبیعی است وقتی دایره وظایف و اختیارات و زیرمجموعه‌های مدیریت اجرایی شهرداری بیشتر شود و قرار باشد موضوعاتی مثل آب، برق، گاز، بهداشت و حتی راهنمایی و رانندگی زیرمجموعه شهرداری شود، مسلماً مشکلاتی پیش خواهد آمد. اما اگر اختیارات و نظارت شوراها در جایگاه حکمروائی‌های محلی (Local Government) تقویت شود مدیریت شهری به لحاظ سیاست گزاری، برنامه ریزی و نظارت بر عملکرد مدبریت اجرایی شهرداری قابل کنترل خواهد بود.بعد از تصویب لایحه مدیریت شهری آنچه ضرورت دارد اصلاح قانون شوراهاست؛ به این ترتیب که محلات هم شورای محلی داشته باشند و نمایندگانی از شورای محلات در شورای مناطق و نمایندگان شورای مناطق در شوراهای شهر حضور داشته باشند. به این ترتیب شورای شهر نماینده طبیعی همه مراکز شهری خواهد بود و پارلمان شهری نظارت واقعی‌تر و صحیح‌تری بر شهرداری خواهد داشت.این در حالی است که در شرایط کنونی 21 نماینده شورای شهر برای کلانشهری مثل تهران نمی‌توانند با محلات و مناطق شهری ارتباط طبیعی داشته باشند. بنابراین ضرورت دارد ساختار شورای شهر فعلی اصلاح شود، تعداد اعضای شورای شهر و اختیاراتشان افزایش یابد و مدیریت شهری در اختیار مصوبات شورای شهر باشد؛ این ساختار در تمام کشورهای اروپایی و آمریکایی و حتی کشورهای در حال توسعه مثل ترکیه و هند وجود دارد. اما ساختار شورای شهر در کشور ما همچنان ناکارآمد و قدیمی است به همین علت مشکلات عدیده‌ای در اداره شهرها و روستاها داریم. ما امیدواریم در شورای شهر پنجم شاهد پیگیری این تحولات اساسی در ساختار مدیریت شهری و شوراهای شهر باشیم.

منبع: روزنامه الکترونیکی امید ایرانیان- 4 خرداد 96- سارا علایی

پیروزی روحانی در دور اول با بیش از 20 ملیون رأی

‏

پاسخ محمد توسلی به نظرخواهی ماهنامه اندیشه پویا در اول اردیبهشت 96 :

پیروزی روحانی در دور اول با بیش از 20 ملیون رأی

１.            به نظر شما دوازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری به کدام انتخابات‌ در تاریخ جمهوری اسلامی شبیه‌تر است؟

این انتخابات به انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری مربوط به دور دوم آقای خاتمی در سال 1380 شبیه تر است. زیرا در آن انتخابات هم جریان محافظه‌کار و دولت پنهان با تمهیدات مختلف از جمله بازداشت‌های گسترده تلاش کردند تا آقای خاتمی برای دوره دوم کاندیدا و یا انتخاب نشود. اما در پی رشد اجتماعی مردم و افزایش واقع بینی و اقداماتی از جمله بیانیه معروف زنده‌یاد دکتر یدالله سحابی که ضمن آن از مردم دعوت به حضور و شرکت در انتخابات و رأی به آقای خاتمی شده بود؛ تلاش محافظه‌کاران با شکست مواجه شد و آقای خاتمی با رأی بیشتر از دوره اول برای تداوم دولت اصلاحات انتخاب شد.   

２.            جدی‌ترین رقیب روحانی در انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو چه کاندیدایی است؟

ظاهرا آقای رئیسی که غیر منتظره وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شده و از حمایت دور از انتظار محافظه‌کاران و رسانه‌های عمومی و قدرت های پنهان برخوردار بوده است، بایستی جدی‌ترین رقیب روحانی قلمداد شود.

３.            به نظر شما آیا طرح کاندیدای پوششی در نهایت به ضرر اصلاح‌طلبان است یا به ضرر ایشان

با توجه به رایزنی‌هایی که در روزهای پایانی ثبت نام نامزدها، به عمل آمده است به نظر می رسد طرح نامزد سایه یا پوششی اگر درست مدیریت شود می‌تواند به مصلحت همه از جمله اصلاح طلبان باشد.

４.            در یک رقابت فرضی میان حسن روحانی و محمود احمدی‌نژاد، احمدی‌نژاد با شعارهای پوپولیستی خود، چند درصد شانس پیروزی دارد؟

 با توجه به سوابق و کارنامه دو دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد که اکثریت مردم آگاه ایران با پوست و گوشت واستخوان خود پیامد های آن را لمس کرده و می کنند، شانس پیروزی ایشان در حد صفر است؛ زیرا اکثریت جامعه ما از رشد و بلوغی بهره مند شده‌اند که دیگر از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شوند.

５.            موج پوپولیسم به تضعیف بسیاری از دموکراسی‌ها و نظم‌های مستقر در جهان انجامیده است. با توجه به قرار داشتن دولت اعتدال در موقعیت پوزیسیون، خطر مواجهه اصلاح‌طلبان با یک خیزش پوپولیستی علیه خود را در انتخابات اخیر و در افق انتخابات سال ۱۴۰۰-به تفکیک- چقدر جدی می‌بینید؟

خطر موج پوپولیسم همان گونه که جامعه باز و آزاد آمریکا را تحت تاثیر قرار داده است؛ بدون تردید می‌تواند جامعه ما را هم متاثر سازد، به ویژه در سطح روستاها، شهرهای کوچک، حاشیه شهرهای بزرگ و حتی در کلان‌شهرها. آن بخش از جمعیت، خواه از طبقات فرودست اجتماعی و یا اقشار نوکیسه که منافعشان اقتضائاتی دارد و یا از آگاهی کمتری برخوردارند، هم می‌توانند، امروز و هم در آینده، تحت تاثیر شعارهای اقتصادی واهی و البته دهان‌پرکن قرار گیرند و به‌ویژه در شرایط کنونی با سوءاستفاده از عواطف مذهبی اقشار سنتی جامعه و یا تحریک و عدم پاسخ‌گویی مسوولانه به مطالبات قومیتی این احتمال کمابیش مطرح است و بنابراین باید خطر بازتولید پوپولیسم و تسلط او بر ارکان قدرت سیاسی را جدی گرفت. برای پیشگیری از موج پوپولیسم در هر دو زمینه اقتصادی و تحریک ناصواب عواطف مذهبی و قومیتی؛ طیف اصلاح طلبان و همه احزاب، نهادهای مدنی و همه آگاهان جامعه در کنار مسئولان دولتی مسئولیت سنگینی بر عهده دارند تا با اطلاع رسانی به موقع و آگاهی بخشی از یک سو و با انجام اقدامات موثری در زمینه بهبود شرایط زندگی و بالابردن شاخص‌های رضایت عمومی و توسعه پایدار و متوازن از سوی دیگر، مطالبات اجتماعی را مدیریت کنند و زمینه‌های موج پوپولیستی را خنثی سازند.

6       - پیش‌بینی شما از نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری چیست؟ (روحانی در مرحله اول پیروز خواهد شد/ روحانی در مرحله اول انتخابات شکست خواهد خورد/ انتخابات دومرحله‌ای شده و روحانی در مرحله دوم پیروز خواهد شد/ انتخابات دومرحله‌ای شده و روحانی در مرحله دوم شکست خواهد خورد)

اگر آقای روحانی رد صلاحیت نشود و انتخابات بدون حاشیه و سلامت برگزار شود، با ترکیب فعلی نامزد های محتمل، ایشان، همچون آقای خاتمی در سال 80، در مرحله اول پیروز خواهند شد.

7- پیش‌بینی شما از میزان رای روحانی در انتخابات پیش‌رو چقدر است؟ چند میلیون رای؟

اگر انتخابات بدون حاشیه و سلامت برگزار شود، میزان رأی آقای روحانی بیش از بیست ملیون خواهد بود. روحانی در سال 92 حدود 51 درصد رای داشت. چنان‌چه آرای او در این دوره به بالای شصت درصد صعود کند، حاوی پیامی اجتماعی است که می‌تواند دست او را در پیگیری حقوق ملت و بهبود شرایط داخلی بازتر کند.

8-.مهم‌ترین کلیدواژه‌ای که رقابت‌های انتخاباتی را به ضرر روحانی به پیش می‌برد چیست؟

مشکلات اقتصادی و معیشت مردم و عدم تحقق برخی وعده های انتخاباتی سال 92 مهم‌ترین چالشی است که پیش پای آقای روحانی در رقابت‌های انتخاباتی قرار می‌گیرد. البته پرسش‌هایی هم از سوی طیف تحریمی‌ها مطرح است که طرح و دامن زدن به آن‌ها در شرایط انتخابات ممکن است مطالبات را افزایش دهد و ایجاد ناامیدی کند که آن هم در نهایت به ضرر روحانی خواهد بود: تداوم فضای امنیتی نه تنها بر حوزه فعالیت‌های سیاسی که بر حوزه کسب و کار و سرمایه‌گذاری خارجی از جمله این موارد به شمار می‌رود. شایسته است که آقای روحانی با توضیحاتی صادقانه و قانع‌کننده خود هم دستاوردهای دولت خود را در این زمینه‌ها توضیح دهد و هم به طور شفاف در خصوص موارد عدم تحقق وعده‌های خود؛ محدودیت‌ها و موانع را به آگاهی مردم برساند.

9-   مهم‌ترین کلیدواژه‌ای که رقابت‌های انتخاباتی را به نفع روحانی می‌تواند به پیش ببرد چیست؟

مذاکرات موفق برجام و دستاوردهای بین المللی و داخلی آن در عرصه روابط بین الملل و رفع مشکلات داخلی. آمار و اطلاعات شرایط فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی چهار سال اخیر و مقایسه با شاخص‌های نظیر دو دوره ریاست جمهور آقای احمدی نژاد که مورد حمایت مطلق و همه جانبه محافظه‌کاران بوده است می تواند نقش آگاهی بخشی داشته و برنامه تخریبی علیه دولت روحانی را خنثی کند. لازم است که این توضیحات به زبانی صورت گیرد که قابل فهم عمومی باشد و اعتماد مردم و اقناع افکار عمومی را به دست آورد.

۱۰ - آیا با توجه به واقعیت‌های سیاسی یک دهه اخیر در ایران، دو قطبی راست و چپ، یا اصولگرا و اصلاح‌طلب، همچنان معنادار است؟ یا اینکه دوقطبی استثناگرایان ﴿با نگاه آخرالزمانی و پوپولیستی در سیاست﴾ و عادی‌سازان ﴿طرفداران نرمالیزه شدن شرایط﴾ توضیح‌دهنده واقعی‌تری از جناح‌بندی‌های سیاسی در ایران است؟

به نظر بنده دو واژه "محافظه کار" و "اصلاح طلب" روشن تر واقعیت های گروه های اجتماعی – سیاسی ایران را مشخص می کند. محافظه کاران که مدعی اصولگرایی هستند به دنبال حفظ وضع موجود با تکیه بر ادبیات اسلام سنتی و منافع طیف خاصی در جامعه هستند. اصلاح طلبان که نگاه جامعه محور دارند به دنبال تحقق مطالبات تاریخی ملت ایران از انقلاب مشروطه، نهضت ملی ایران و آرمان های اولیه و اصیل انقلاب اسلامی 57 که در اصول قانون اساسی تبلور دارند، هستند. محافظه‌کاران به حکومت از بالا توجه دارند ولی اصلاح طلبان به حکومت از پایین و حاکمیت واقعی مردم بر سرنوشت خود تاکید دارند.

۱۱ - رویکرد اقتصادی دکتر نیلی، حلقه نیاوران، و بازوی اقتصادی دولت روحانی، با انتقاداتی از سوی برخی نیروهای چپ‌ترِ جبهه اصلاحات در ماه‌های گذشته مواجه بوده است. به اعتقاد شما این انتقادات که اصلی‌ترین انتقادات در جبهه اصلاحات نسبت به دولت اعتدال بوده، چقدر واقع‌بینانه و چقدر غیر‌واقع‌بینانه بوده‌اند؟

ریشه و محور اصلی انتقادات به رویکرد کارشناسان اقتصادی دولت روحانی به نظر می‌رسد بیشتر تحت تاثیرات فرهنگ چپ بعد از انقلاب است که تصور می‌کردند دستیابی به فضیلت عدالت مستلزم تمرکز کارها، مشابه کشور های بلوک شرق با دیدگاه های  مارکسیستی، در دست دولت و اعمال محدویت بر بخش خصوصی است. پیامد چنین نگرشی به تدریج کشور را با وضعیت باد کرده دولت فعلی مواجه ساخته است که درآمدهای دولت گاهی حتی برای پرداخت حقوق کارکنان دولت هم کافی نیست و عملا اعتبارات بودجه های عمرانی به صفر نزدیک شده است. به نظر راقم این سطور، بخشی از این‌گونه انتقادات واقع بینانه نیستند و ضرورت دارد دولت با تصویب و اجرای لایحه مدیریت شهری کلیه خدمات مورد نیاز مردم را، چون کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، در شکل دولت‌های محلی و پارلمان شهری، به خود مردم و بخش خصوصی واگذار نماید و با کوچک شدن دولت و صرفه‌جویی در هزینه‌های زائد، اعتبارات را صرف توسعه کلان کشور بنماید.

۱۲ - چنان‌که مشاور رئیس جمهور اعلام کرده است ایران با شش ابربحران در «منابع آب کشور»، «مسائل زیست محیطی»، «صندوق بازنشستگی»، «بودجه دولت»، «نظام بانکی» و «بیکاری» مواجه است و نیروهای سیاسی فارغ از مرزبندی با جناح مقابل خود، در صورت پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری، شوراها یا مجلس، برای رفع این بحران‌ها باید برنامه داشته‌باشند. چه نمره‌ای ﴿از یک تا بیست﴾ به برنامه‌محوریٍ اصلاح‌طلبان می‌دهید؟

نمره قابل قبول 14

۱۳ - در صورت پیروزی روحانی در انتخابات پیش‌رو، در اولویت‌ترین برنامه‌ای که باید در ۴ سال دوم ریاست‌جمهوری پی گرفته شود چیست؟ (همچنان عادی سازی روابط خارجی و ادامه برجام / مبارزه با رکود اقتصادی و بیکاری/ ایجاد فضای باز سیاسی و تحقق آشتی ملی/ یا... )

تقویت ظرفیت و کارآمدی وزرا و مدیران ارشد دولت از طریق جذب اشخاص جوان‌تر، اصلاح ساختار دولت با اجرای قانون مدیریت شهری و سپردن کار مردم به خود مردم با تشکیل پارلمان های شهری و کوچک کردن دولت برای تصدی وظائف ستادی دولت. مطالعات اقتصادی حکایت از این دارند که حتی افزایش درآمد نفتی به تنهایی نمی‌تواند مشکلات اقتصادی و به ویژه رکود را مهار کند. سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در ایران یک ضرورت بی‌بدیل جهت برون رفت از بحران‌های کنونی است: اعم از بحران آب یا بحران اشتغال و ...... و پیشنیاز سرمایه گذاری امنیت قضایی است.

در همین راستا بهبود شرایط سیاسی و پیگیری توسعه سیاسی در ایران، پیش‌نیاز پاسخ‌گویی و پیگیری سایر برنامه‌های دولت در حوزه‌های اقتصادی و روابط بین‌الملل به حساب می‌آید، از این رو پیشبرد پروژه وفاق ملی و مهار فضای امنیتی در راستای افزایش شاخص‌های تحقق حقوق شهروندی و حاکمیت ملت و میدان دادن به فعالیت و گسترش نهادهای مدنی، به بروز زمینه‌هایی برای اعتماد و همکاری عمومی در عرصه داخلی و بین‌المللی منجر خواهد شد. هیچ دولتی و از جمله دولت ایران بدون همکاری موثر نهادهای مدنی نمی‌تواند و نباید انتظار پیشبرد برنامه‌های خود را داشته باشد.

منبع: ماهنامه اندیشه پویا- شماره 42 – اردیبهشت 96  

چرا فقط لیست امید؟

چرا فقط لیست امید؟

محمد توسلی

پس از طی مراحل طولانی کارشناسی و غربالگری نامزدهاي انتخابات شوراي شهر و با بهره‌گیری از خرد جمعی، فهرست ٢١نفره امید از سوی شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نهایی و منتشر شده و مورد تأیید رئيس دولت اصلاحات، آقای سید محمد خاتمی، نیز قرار گرفته است. در چنین شرایطی، جمعی از نامزدها فهرست‌های دیگری با عنوان «اصلاح‌طلب» منتشر کرده‌اند که در آنها اسامی نامزدهای شایسته‌ای به چشم می‌خورد. پیامد تداوم چنین روندی در نتیجه انتخابات شورای شهر کلان‌شهر تهران کاملا مشخص است: پراکندگی آرای نامزدهای اصلاح‌طلب، موفقیت نامزدهای محافظه‌کاران و تداوم مسائل و مشکلات مدیریت کلان‌شهر تهران. 

ضمن احترام به حق شهروندی همه نامزدهای محترم برای حضور در انتخابات شوراها، یادآوری می‌کنم که ارزیابی تجربه‌های انتخابات در دوره دوم شورای شهر تهران و انتخابات ریاست‌جمهوری سال ١٣٨٤ از یک‌سو و انتخابات‌ ریاست‌جمهوری سال ١٣٩٢ و انتخابات مجلس اخير از سوی دیگر، نشان می‌دهند که هر زمان یک جریان، نامزد‌ها یا لیست‌های متعدد ارائه کرده، با شکست مواجه شده است. بنابراین در شرایط کنونی، اهداف راهبردی گفتمان اصلاحات و انتظار شهروندان ایجاب می‌کند که فقط لیست امید که در فرایند خردورزی جمعی، نهایی و عرضه شده است، مورد حمایت قرار گیرد تا از پراکندگی آرا پیشگیری شود و شورای شهر پنجم تهران بتواند با اکثریت و انسجام لازم برای رویارویی با چالش‌های جدی مدیریت کلان‌شهر تهران، به وظایف سنگین خود عمل کند. این توصیه راهبردی باوجود نقدهای منصفانه و بحقی است که می‌توان بر مکانیسم صورت‌دهی و همچنین برخی کاندیداهای اعلام‌شده فهرست یادشده داشت و امید است که در اولین فرصت و به‌موقع مورد بررسی و آسیب‌شناسی قرار گیرد.

خوشبختانه عده زیادی از نامزدهای شورای شهر تهران، در راستای چنین ضرورتی، در روزهای اخیر اعلام انصراف از نامزدی کرده‌اند و انتظار می‌رود که دیگر نامزدهای اصلاح‌طلب مطرح نیز به‌موقع به این روند تأسی کنند و همانند انصراف اخلاقی و شجاعانه دکتر عارف، نامزد ریاست‌جمهوری در انتخابات سال ١٣٩٢- که موجب پیروزی آقای دکتر روحانی شد- موجبات تحسین و تقدیر همگان را پدید آورند.

 در برابر چنین احساس مسئولیت و ایفای وظیفه‌ای که سایر نامزدهای اصلاح‌طلب در شرایط کنونی بروز می‌دهند، انتظار می‌رود که اعضای منتخب لیست امید در پنجمین دوره شورای شهر، بستری برای جلب همکاری صمیمانه سایر نامزدهای واجد شرایط- به‌ویژه برخی از اعضای چهارمین دوره شورای شهر که تجربیات ارزنده‌ای دارند- را در گروه‌های کارشناسی فراهم آورند. با این‌گونه کار جمعی و بهره‌گیری از دانش و تجربه کارشناسان و نهادهای کارشناسی، شورای شهر منتخب خواهد توانست توفیق مطلوبی در ایفای وظایف سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و نظارت، از جمله پیگیری اجرای لایحه مدیریت واحد و یکپارچه شهری به دست آورد و با روشی واقع‌بینانه به رفع چالش‌های جدی پیش‌روی مدیریت شهری کلان‌شهر تهران و تأمین نیازهای اساسی شهروندان بپردازد.

به امید آن روز، با رأی یکپارچه به لیست امید

منبع: روزنامه شرق 27 اردیبهشت 96