ترامپ یا بایدن؟

 

 

 

ترامپ یا بایدن؟

محمد توسلی

پاسخ روشن است. تجربه تاریخی نشان داده اگر چه آمریکا و مدیرانش همواره به دنبال منافع خود در منطقه بوده‌اند، اما در دورانی که رئیس جمهورهای حزب دموکرات حاکم بوده‌اند، گشایشی در منطقه ما به وجود آمده است. در سال 1339 که جان اف کندی، رئیس جمهور آمریکا بود، فضای جهانی و ایران تا حدودی باز می‌شود و بعد از کودتای 28 مرداد تحولی به وجود می‌آید و شاهد تشکیل جبهه ملی دوم و نهضت آزادی ایران و ورود روحانیت به عرصه عمومی و رخدادهای بعدی هستیم. در سال 1356 و ریاست جمهوری کارتر «جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر» شکل می‌گیرد و جنبش اجتماعی می‌تواند زمینه‌های انقلاب ایران را فراهم کند. اما بعد از ریگان و هم‌طیف‌های او مانند بوش پدر و پسر، زمینه‌های ویرانی عراق و سوریه و بسیاری از کشورهای منطقه را فراهم کردند و هنوز نیز ادامه دارد. کاری که ترامپ با خروج از برجام انجام داد، اگر چه اعتبار خودش و آمریکا را در عرصه جهانی در معرض مخاطره قرار داده و مشکلاتی درونی در آمریکا ایجاد کرده اما هزینه‌های سنگینی نیز به کشور ما وارد کرده و با وجود واقعیت‌های جامعه و پایداری داخلی توانستیم تا کنون مقاومت کنیم و ان‌شاءلله یک واقع بینی در مسئولان به وجود بیاید که در روابط بین الملل سیاست‌هایی اتخاذ کنند که در راستای منافع ملی باشد. بنابراین برای آینده نیز اگر بایدن انتخاب شود بیشتر در راستای منافع ملی است، به شرطی که مسئولان بتوانند فرصت‌ها را به موقع در راستای منافع ملی استفاده کنند.

منبع: روزنامه اصفهان زیبا - 10 آبان 1399 - 36 تحلیلگر و فعال سیاسی کشور به سوال «پیروزی کدام‌ گزینه، برای ایران بدتر است؟» و چرایی آن پاسخ می‌دهند. (امیر حسین جعفری)

 

تسلیت نهضت آزادی درگذشت مادر خانم زهرا ربانی املشی

 

انا لله و انا الیه راجعون

سرکار خانم زهرا ربانی املشی و جناب آقای احمد منتظری

در گذشت مادر گرامیتان را صمیمانه تسلیت می‌گوییم و برایتان سلامتی و شکیبایی و توفیق تداوم خدمت و انجام فرایض ایمانی و ملی را آرزو می‌کنیم و برای آن مرحومه آمرزش و رحمت الهی مسئلت داریم.

با سلام و دعای خیر

محمد توسلی

دبیرکل نهضت آزادی ایران

هشتم آبان ماه 1399

مردم از دولت می‌خواهند: ایستادگی در برابر مداخلات

 

 

گفت ‌وگو با محمد توسلی :

مردم از دولت می‌خواهند: ایستادگی در برابر مداخلات

 سرویس سیاسی انصاف نیوز: محمد توسلی دبیرکل نهضت آزادی درباره‌ی دخالت برخی نهادها و سایر قوا در بعضی از اقدامات اجرایی کشور، به انصاف نیوز گفت رفتارها و اقدامات روسای قوه مقننه و قضاییه نشان از آن دارد که به دنبال یکدست‌سازی حاکمیت با عنوان دولت جوان انقلابی هستند و برنامه‌های‌شان مستقل از رای، نظر مردم، مصالح و منافع ملی است و با این روش به دنبال تضعیف دولت در سال‌های پیش رو هستند. او همچنین می‌گوید همراهی مدیران و استانداران با سایر روسای قوا با هماهنگی وزارت کشور است که رئیس جمهور از این رفتار شکایتی ندارد. راهکار حل این مشکل، بازگشت به قانون اساسی و التزام به آن است.

مداخله‌ی ابراهیم رئیسی رئیس قوه‌ی قضاییه در بازشدن کارخانه‌ها و مراکز تولیدی تعطیل شده و سفرها و بازدیدهای محمدباقر قالیباف رئیس مجلس از استان‌ها و بیمارستان‌ها و همچنین تشکیل جلسه‌ی سران قوای سه‌گانه در ارتباط با افزایش قیمت بنزین همه‌ی این موارد به گفته‌ی کارشناسان نشانه‌ای از دخالت سایر قوا در قوه‌ی مجریه است، آیا این دخالت‌ها به تضعیف جایگاه دولت و کاهش اقتدار آن منجر می‌شود و چه عواقبی به همراه دارد؟ چرا مسئولان دولتی در سال پایانی اتمام یک دولت با قوه‌ی مجریه هماهنگ نیستند؟

متن گفت‌وگو با محمد توسلی دبیرکل نهضت آزادی را در ادامه بخوانید:

توسلی: سفرها زمینه‌سازی برای انتخابات ۱۴۰۰ است

*دولت در ماه‌های پایانی خود قرار دارد. تحلیل شما درباره‌ی رفتارهای دو قوه‌ی دیگر به‌ویژه روسای آنها که برخی آن را به‌معنای افزایش اختیارات در نظارت یا حتی دخالت در قوه مجریه می‌دانند چیست و چه تاثیری بر اقتدار نهاد دولت و رئیس دولت خواهد داشت؟

رفتار روسای دو قوه‌ی قضاییه و مجلس در ارتباط با قوه مجریه و رئیس جمهور با توجه به مواضع محافظه‌کاران و نهادهای قدرت پنهان در انتخابات ریاست جمهوری سال۹۶ و مجلس سال ۹۸ به ویژه در ماه‌های اخیر بر کسی پوشیده نیست. محافظه‌کاران و حامیان آنها به دنبال یکدست‌سازی حاکمیت با عنوان «دولت جوان انقلابی» و اجرای برنامه‌های مورد نظرشان مستقل از رأی و نظر مردم و مصالح و منافع ملی هستند. بنابراین تضعیف دولت و پایگاه اجتماعی آن راهکاری است برای تسهیل اجرای برنامه‌های مورد نظرشان در سال‌های پیش‌رو. پیامد چنین روندی کاهش اختیار و اقتدار دولت برای اجرای کامل برنامه‌های خود در شرایط خطیر کنونی کشور و پیامد اجتناب ناپذیر آن تشدید بی‌نظمی و عدم انسجام مدیریتی در کشور و مشکلات معیشتی بیشتر مردم بوده است.

 

*در سفرهای استانی روسای دیگر قوا که برداشت تخطی از وظایف و دخالت در قوه مجریه می‌شود، دیده شده که استانداران و مدیران دولتی با این رفتارها همراهی می‌کنند. تحلیل شما از این رفتارها چیست؟

این سفرها به نظر می‌رسد بیشتر زمینه‌سازی برای انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو در ۱۴۰۰ باشد. اما هماهنگی استانداران و سایر مدیران کشور در این سفرها به ویژه بخش‌هایی که در حوزه اختیارات دولت است و قانون نحوه نظارت بر آنها را مشخص کرده، نوعی تداخل با وظایف قوه مجریه و تضعیف دولت تلقی می‌شود. علت عدم اعتراض رئیس جمهور به این گونه اقدامات به نظر می‌رسد هماهنگی وزارت کشور با این اقدامات باشد. نمونه زنده این واقعیت اظهارات و مخالفت خلاف واقع  فرمانداری تهران با مصوبه شورای شهر تهران برای نامگذاری خیابانی به نام «مهندس مهدی بازرگان» نخست وزیر دولت موقت بعد از انقلاب است با این توجیه که: «چون مهندس بازرگان را خیلی از مردم نمی‌شناسند، درست نیست که خیابانی به اسم او شود»! سکوت رئیس جمهور و سخنگوی دولت در اینباره نشان می‌دهد که دولت عملا اختیاری درباره عملکرد وزارت کشور و مدیران زیر مجموعه آن یا آمران آن‌ها، ندارد.

 

*به نظر شما راهکار حل این مشکل یعنی شفاف بودن حد و مرز قوای مختلف چیست؟

راهکار حل این مشکل بازگشت به قانون اساسی و التزام به آن است. اصول قانون اساسی حدود وظائف و اختیارات قوای سه گانه را مشخص کرده و در اصل یکصدوسیزدهم آن تصریح شده که: «پس از مقام رهبری رئیس جمهور عالیترین مقام رسمی کشور است و مسئولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه مجریه را جز در اموری که مستقیما به رهبری مربوط می‌شود، برعهده دارد.»

 

 *دولت در پایان عمر خود برای انسجام مدیریتی چه رفتاری را باید در پیش بگیرد؟

رئیس جمهور باید در چارچوب اختیارات قانونی خود محدودیت‌های دولت و عاملان آن را بدون پرده‌پوشی با مردم در میان بگذارد و به خدمات خود در ماه‌های پایانی دولت به وظائف خود و خدمت به مردم ادامه بدهد.

 

* با توجه به اینکه علنا اخراج، برکناری، یا تحمیل استعفا در این مدت به‌نظر دردی را دوا نمی‌کند، راهکار پیشنهادی چیست؟

همان طور که قبلا توضیح داده شد دولت منتخب مردم باید در مقابل کارشکنی‌ها در راستای منافع ملی بایستد و به وظایف و خدمات قانونی خود ادامه بدهد اگرچه پیامد آن برکناری از مسئولیت باشد.

 

*به هر دلیل در حال حاضر نارضایتی از دولت بسیار کاهش پیدا کرده است. این رفتار روسای دیگر قوا آیا تاثیری در برگشتن اعتماد مردم در دراز مدت دارد یا خیر؟

تجربه انتخابات در دو دهه اخیر نشان می‌دهد که مردم در هر مرحله از بلوغ و آگاهی بالایی برخوردار بودند و عموما در راستای منافع ملی عمل کرده‌اند. امروز هم به رغم نقدهای جدی که به عملکرد دولت وجود دارد اما با توجه به منافع ملی مردم عموما انتظار دارند دولت با توجه به اختیارات قانونی خود در مقابل اقدامات خلاف قانون روسای دیگر قوا ایستادگی و آگاهی بخشی کند. در این صورت زمینه بازگشت اعتماد مردم فراهم  می‌شود.

 

* برداشت شما از این رفتارهای آقایان قالیباف و رئیسی چیست، آیا اساسا رفتارهایی که برداشت دخالت در اجرا می‌شود، بیشتر نقش تبلیغاتی دارد یا به دلیل ضعف دولت و یا ضعف قانون است؟

تمام قرائن نشان می‌دهد که آنان با پشتیبانی نهادهای قدرت پنهان و آشکار بیشتر به دنبال تبلیغات و جلب اعتماد مردم برای تثبیت موقعیت آینده‌ی خود هستند و عملا از محافظه‌کاری دولت استفاده می‌کنند.

 

*هدف تضعیف دولت و کسب پایگاه اجتماعی برای اجرای برنامه یکدست‌سازی نهادهای قدرت است

 تاکید رهبری در ابتدای مجلس به نمایندگان جدید، فعالیت دولت روحانی تا روز پایانی بود و به نوعی تاکید بر اینکه فشارها بر دولت زیاد نشود. رفتارهای مجلسی‌ها اما به‌نظر به‌نوعی نقض این تاکید است. تحلیل شما از نوع رفتارهای مجلس فعلی چیست؟

بله، بعد از حملات تند نمایندگان مجلس دوازدهم به دولت روحانی و تذکر رهبری تا حدودی تعریض‌های مستقیم به دولت کاهش پیدا کرد اما اخیرا مجددا تعریض‌ها به‌ صورت‌های مختلف انجام می‌شود. به نظر می‌رسد هدف اصلی، همان طور که قبلا توضیح داده شد، تضعیف دولت و کسب پایگاه اجتماعی برای اجرای برنامه یکدست‌سازی نهادهای قدرت است.

 

* سهم آنچه «دولت در سایه» خوانده می‌شود را در تصویر ضعیف شده از دولت چقدر میدانید؟ تضعیف دولت توسط دولت در سایه و پررنگ کردن ضعف آن بیش از حدی که وجود دارد، چه تاثیری بر وضعیت رضایت از دیگر قوا و نهادهای حمایتی خواهد داشت؟

به نظر می‌رسد «دولت در سایه» و سایر «نهادهای  حمایتی» از جمله رسانه ملی کاملا هماهنگ با هم برای تضعیف دولت روحانی و بستر سازی برای تحقق پروژه یکدست‌سازی قدرت و شکل گیری «دولت جوان انقلابی» عمل می‌کنند.

 

* برخی در روزها و ماه‌های اخیر بر استعفای روحانی تاکید کرده‌اند و برخی نیز این را به او پیشنهاد کرده‌اند. برخی هم می‌گویند که به‌نوعی با استعفای او از سوی مقامات عالی موافقت نمی‌شود. نظر شما درباره‌ی استعفای روحانی یا ادامه‌ی کار او با این شرایط چیست؟

توصیه‌های ما در راستای منافع ملی است. اما اینکه آقای روحانی باتوجه به محافظه‌کاری و احتمالا حفظ موقعیت آینده خود تا چه میزان آمادگی دارند در راستای منافع ملی عمل کنند، سوالی است که خود ایشان و البته عملکردشان پاسخ خواهد داد. توصیه ما به ایشان ایستادگی و عمل به تعهدات قانونی خود در راستای منافع ملی است؛ اگرچه منجر به استعفا و یا برکناری ایشان شود. آنچه در شرایط حساس کنونی می‌تواند برای آقای روحانی و همکارانشان در دولت منتخب در انتخاب مواضع و تصمیم‌گیریشان مفید باشد، چشم انداز برنامه یکدست‌سازی دولت و حاکمیت و سرنوشت محتوم آن است. به نظر بنده اگر این روند ادامه پیدا کند با رشد و آگاهی جامعه در انتخابات سال ۱۴۰۰ اگر سالم برگزار شود میزان مشارکت مردم حدود ده درصد خواهد بود که در انتخابات مجلس اخیر در کلانشهرها تجربه شده است. حاکمیتی که از پشتیبانی قاطبه ملت ایران برخوردار نباشد ضمن اینکه طبق اصول قانون اساسی مشروعیت ندارد و نمی‌تواند به وعده هایش عمل کند، امنیت و استقلال کشور نیز در معرض مخاطره قرار خواهد گرفت. از این رو مشفقانه باید به حاکمیت توصیه شود در این برنامه خود تجدید نظر کنند و به سایر دیدگاه‌ها و راهکارهایی که سایر صاحب نظران برای خروج از بحران‌های جاری ارایه می‌دهند توجه کنند. در چنین شرایطی دولت به وظیفه قانونی خود عمل کرده و از حمایت مردم برخوردار خوهد بود.

 

منبع: انصاف نیوز – 28 مهرماه 1399

 

 

 

فیس بوکتوییترلینکدین‫Pinterestاشتراک گذاری از طریق ایمیلچاپ

بیانیه تسلیت نهضت آزادی ایران در گذشت دکتر غلامعباس توسلی

 

 

 

انا لله و انا الیه راجعون

در این روزهای بسیار دشوار برای ملت ایران، دست تقدیر یک دیگر از یاران ارزشمند، دکتر غلامعباس توسلی را از میان ما برد و غمی جانکاه بر دلمان نهاد.

شادروان دکتر غلامعباس توسلی در سال 1314 در شهر رشتخوار از استان خراسان چشم به جهان گشود. او پس ازگذراندن تحصیلات خود در رشته علوم اجتماعی در داشگاه تهران با رتبه اول به فرانسه اعزام شد و دکترایش را از دانشگاه پاریس دریافت کرد.

وی پس از بازگشت به ایران، مناصب علمی مهمی را احراز کرد؛ از جمله استاد جامعه شناسی در دانشگاه تهران، رئیس انجمن جامعه شناسی ایران و عضو فرهنگستان علوم اجتماعی ایران.

افزون بر جایگاه والای علمی، دکتر توسلی از دوران دانشجویی عضو انجمن اسلامی دانشجویان  بود و از سال 1340 با عضویت در نهضت آزادی ایران در طول شش دهه گذشته در عرصه های مختلف منشأ خدمات ارزشمندی بود. آخرین مسئولیت او عضویت در شورای مرکزی آن بوده است. 

او پس از چند سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری، سرانجام در روز جمعه 25 مهرماه 1399  این جهان را بدرود گفت و بسوی رفیق اعلی پر کشید.

نهضت آزادی ایران در گذشت این یار دیرین را به خانواده ارجمند او، جامعه دانشگاهی ایران و همه رهروان آزادی و میهن دوستی ایران تسلیت می گوید و از خداوند رحمان برای آن عزیز آمرزش و رحمت بیکران الهی و برای داغداران این مصیبت تندرستی و شکیبایی آرزو می کند.

مراسم یادبود روانشاد دکتر توسلی در فضای مجازی متعاقبا اعلام خواهد شد.

نهضت آزادی ایران

25 مهرماه 1399

  

بیانیه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی ایران درباره مواضع راهگشای آیت‌الله سیستانی

 

بیانیه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی ایران درباره مواضع راهگشای آیت‌الله سیستانی

10 مهرماه 1399

آیت‌الله سیستانی در سخنانی مسئولانه در دیدار با "جنین هینیس پلاسخارت"، نمایندهٔ ویژه‌ٔ دبیرکل سازمان ملل در عراق بر: «شفافیت و سلامت انتخابات پارلمانی‌، ضرورت مبارزهٔ جدی با فساد، اجتناب از ‌تبعیض، مجازات عادلانهٔ مفسدان در هر جایگاهی که قرار دارند، اعمال حاکمیت دولت و پرهیز از ایجاد قلمرو‌ها و مناطقی تحت عناوین مختلف و خارج از قوانین جاری کشور‌ و مجازات عوامل ترورهای اخیر» تاکید کرد.

 

ما، جمعی از فعالان سیاسی و مدنی ایرانی، بر این باوریم که مواضع دینی-سیاسی آیت‌الله سیستانی اختصاص به عراق ندارد و حل مشکلات اغلب کشورهای مسلمان از جمله میهن ما ایران در گرو اجرای آنهاست. همچنین وظیفهٔ خود می‌دانیم از عملکرد صلح‌طلبانه و انسان‌دوستانه ایشان تجلیل کنیم، که پس از سقوط صدام، نهاد مرجعیت را در خدمت «دادن حقوق ویژه به دینداران در عرصه سیاست» یا «اعمال انواع تبعیض‌ها علیه معتقدان به دیگر ادیان و مذاهب و مکاتب» یا «تحمیل احکام شریعت» به مردم قرار نداده و از نفوذ کلام خود برای استقرار امنیت، استقلال کشور، یکپارچگی عراق، حسن روابط با همسایگان و دیگر کشورها، گسترش دموکراسی، بسط عدالت، پاسداشت حقوق و کرامت انسانی همه عراقی‌ها و نیز تامین آزادی و سلامت و شفافیت انتخابات استفاده کرده‌است.

 

حسن تدبیر و سنجیدگی مواضع آیت‌الله سیستانی در این دو دهه حافظ محبوبیت مردمی و جایگاه اجتماعی مرجعیت در عراق بوده است، زیرا مرجعیت را نه متصدی اداره کشور که ناظر و ناقد حکومت و ارکان آن و مروج اخلاق و معنویت از یک‌سو و ترویج نوع‌دوستی، احترام به دیگری، صلح و زندگی مسالمت‌آمیز پیروان عقاید و افکار مختلف از سوی دیگر می‌داند.

 

ما به تأسی از این مواضع امیدآفرین آرزو داریم مراجع محترم در ایران نیز در امتداد سنت دیرپای روحانیت مستقل و مردم‌گرا در دفاع از مردم و تعدیل و مهار قدرت، امروز به دفاع از حق حاکمیت ملت و برپایی انتخابات آزاد و عادلانه بپردازند و تحمیل سبکی خاص از زندگی بر همه مردم و نیز اعمال تبعیض علیه صاحبان عقاید و سلایق متفاوت را محکوم شمارند.

 

ما معتقدیم دفاع از دین در عصر ارتباطات مستلزم پذیرش تکثر و تنوع علائق و منافع شهروندان و خودداری از اختصاص‌دادن امتیازات ویژه به قشری و محروم‌کردن قشرهای دیگر از حقوق سیاسی و مدنی است. چنین رویکردی با تامین حقوق شهروندی همه ایرانیان، منزلت دین و دینداران را ارتقا می‌بخشد، بر اعتبار روحانیت می‌افزاید و از بی‌عدالتی‌ها و فسادها و نیز تبعیض‌ها و سوءحکمرانی‌ها می‌کاهد. افزون بر آن وحدت و امنیت ملی و یکپارچگی سرزمینی را تضمین می‌کند و با بازکردن راه برای مشارکت همه ایرانیان در اداره امور کشور، به حل مشکلات داخلی و خارجی میهن، تامین رفاه مردم و توسعه ملی یاری می‌رساند و ایران را برای همه ایرانیان می‌کند.

 

محسن آرمین، محمدصادق آخوندی، رضا آفریدون، زهره آقاجری، سیدهاشم آقاجری، ناصر آملی، حسین آهنین پنجه، علی آهنین پنجه، حامد آیینه‌وند، سید جمال الدین ارجمند، ابراهیم اصغرزاده، اردشیر امیر ارجمند، محسن احمدوند، رضا احمدی، علی محمد احمدی، محمدرضا احمدی، رامین اخلومدی، علی اسدی، حجت‌الله اسماعیلی، علیرضا اکبرزادگان، شهربانو امانی، جواد امام، سیف الله امینی، رضا امینی، محسن امین زاده، غلامرضا انصاری، سید محمدعلی ایازی، محمدرضا ایزد، مصطفی بادکوبه‌ای، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، محسن باستانی، مسعود باستانی، علی باقری، علی اکبر بدیع زادگان، رویا بلوری، محمدحسین بنی اسدی، عماد بهاور، جلال بهرامی، مصطفی بهمن آبادی، محسن بهشتی سرشت، علیرضا بهشتی شیرازی، رضا بهرامی، افشین بیگدلی، صفا بیطرف، محمدرضا پروازی، عاطفه پهلوان، محمدعلی پورکریمی، وفا تابش، سیدمصطفی تاجزاده، عزت الله تقواییان، محسن ترکاشوند، غلامعباس توسلی، محمد توسلی، رضا تهرانی، اکبر ثبوت، روزبه جامه شورانی، حمید جباری، محمد  جلال‌وند، جلال جلالی زاده، حمیدرضا جلایی پور، محمدرضا جلایی پور، محمدتقی جعفری، مهرنوش جعفری، محمدرضا جورکش، احمد جمی، یونس حاجی زاده، مهرداد حجتی، غلامحسین حسن تاش، یوسف حسنی تبار، محمدحسینی نیا، سیدرضا حسینی امین، سید آرش حسینی میلانی، داود حشمتی، ابوالفضل حکیمی، مسعود خادم رضاییان، سیدمحمدرضا خاتمی، همایون خسروی، حسین خرسندی، مجتبی خندان، ناصر دانشفر، محمدحسن داوودی، مصطفی درایتی، حسن رباطی،‌ زهره ربانی املشی، محمدصادق ربانی املشی، امین الله ربیع پور،‌ علیرضا رجایی، غلامعلی رجایی، علیرضا رجبیان،‌ علی اکبر رحمانی، وحید رحیمی، حسین رزاق، احد رضایی، عبدالله رمضان زاده، محمدجواد روح، عبدالصمد زراعتی جویباری، فریدون سبزکار، مصطفی سبطی، ملیحه سبطی، محمد ستاری فر، مسعود سپهر، خانواده شهیدان سپهری، سید محمدعلی سجادی، عیسی سحرخیز، محمد سرآبادانی، اسدالله سرافراز، علی سرداد، داودخادم سحی، عبدالله سلامی، داود سلیمانی، بهرام سمیع، جعفر شاپورزاده، بهروز شاهرخ نیا، زهرا شجاعی، مریم شربتدارقدس، محمدحسین شریف زادگان، حجت شریفی، داود شریفی، پرویز شکوری، مطهره شفیعی، احمد شیرزاد، مهدی شیرزاد، مجید شیعه علی، حسین صادقی، مرتضی صارمی، زهرا صدر اعظم نوری، جلیل صحرایی، سید محمد صحفی، محسن صفایی فراهانی، مسعود صفایی مقدم، مرتضی صارمی، محمدصالحی، هاشم صباغیان، کیوان صمیمی، مصطفی طاهری نجف آبادی، حسام طالقانی، فرید طاهری، ریحانه طباطبایی، ناصر طلوع جوینده، اکبر ظریفی، غلامرضا ظریفیان، رحیم عابدان زاده، کریم عابدی، محدثه عاطفی، هاجر عامریان، ساجده عرب سرخی، فیض الله عرب سرخی، احمد عزیزی، صادق عزیزی، طاهره علیزاده، علی اصغر غروی، فریده غیرت، حسن شکوری نسب، احمد عظیمی، محمدرضا غفاری، عباس غفوری، علی اصغر غلامی، محمدتقی فاضل میبدی، اردشیر فتحی نژاد، محمدعلی فراهانی، غفار فرزدی، محمدرضا فرهادی، پروین فهیمی، داود فیرحی، محمد جعفر قائم‌پناه، ابوالفضل قدیانی، مهدی قمیشی، حسین کاشفی، حسین کبیر، جمیله کریمی، فتح الله کریمی، حسین کروبی، روح‌الله کلانتری، محمد کیانوش راد، مهدی کیانی، امیرحسین کیهان پناه، پژمان گرامی، علی گرجی، کتایون گلرخ، محمدحسن گلرخیان، حشمت الله گلستانی، جعفر گنجی، فاطمه گوارایی، احسان مالک پور، حسن ماکیانی، فرامرز مباشر گیلان، محمدمهدی مجاهدی، علی مجتهد زاده، فخرالسادات محتشمی پور، محسن محققی، اروجعلی محمدی، سعید محمدی، محمدعلی محمدی، سعید مدنی، ابوالقاسم مستشاری راد، محمدجواد مظفر، محمد مرادحاصلی، علی مزروعی، رضا مسموعی، مهدی معتمدی مهر، سید ابوالفضل معصومی، علی ملک پور، مهدی منتظر قائم، احمد منتظری، خسرو منصوریان، عبدالله مؤمنی، عباس موسایی، سید سراج الدین موسوی، سید علی میرموسوی، محمد موسوی خامنه، مرضیه موسوی خامنه، آذر منصوری، ناصر مهدوی، محمدهادی مهرانی، محمود مهر محمدی، لطف الله میثمی، منصور میرزا کوچکی بروجنی، عبدالله ناصری، ابوالفضل نجفی، عصرالدین نجیبی، عظیم نعیمی فر، محمد نصراللهی، حسین نمازی، محمدرضا نوراللهیان، اعظم نوری، علی نیک جو، رضا نیله چی، حسین واله، هادی هادی زاده یزدی، سیداحمد هاشمی، مسیح هاشمی، علیرضا هندی، حسین یزدی، رضا یوسفیان، حسن یونسی.

 

 

 

 

 

 

تسلیت نهضت آزادی ایران درگذشت محمد رضا شجریان

 

بسمه تعالی

بازگشت همه به سوی اوست

از صدای سخن عشق ندیدم خوش‌تر             یادگاری که در این گنبد دوار بماند

خسرو آواز ایران، استاد محمدرضا شجریان پس از تحمل دوران سخت بیماری، سرانجام به لقای محبوب شتافت و در جوار رحمت حق، آرام گرفت. شجریان نه فقط در صحنه هنر و موسیقی، نامی آشنا و صاحب سبک، نماد سنتی اصیل و برخوردار از اعتبار ِ هنری ِ کم‌نظیری به شمار می‌آید، بلکه نوای دردمندش، ستایش تعهد و عشق به مردم است و فریادِ ماندگارِ سرزمین و تاریخی رنجور و ستم‌کشیده به نام «ایران»؛ چونان‌که آوای «ربنای ممنوعه‌اش» یادآور دعاهای شبانه و رمضان‌های خلوص و ایمان است. هم از این رو، آرمان‌خواهانه و بی‌هراس از عواقبِ حق‌گرایی و دادخواهی، با نوایی گرم و در فصولی پیاپی سرما و زمستان، «بیداد» را «ترانه مهر» کرد و از «سکوت سرد زمان« خواند و «چهره شب گرفته میهن» را در بهمن ۱۳۵۷ عیان ساخت و با شهامت عظیم اخلاقی،  فتوا داد، به گناهِ «نشستن در سیاهی‌ها».

زنده‌یاد استاد شجریان، بارها و به هر مناسبتی که فرصت می‌یافت، با نوای جاودانه «مرغ سحر» چاووشیِ بیدارباشِ قافله «شب‌زدگان» را از خواب سنگینِ استبداد و بی‌تفاوتی و ناامیدی بانگ می‌زد. ایران را «سرای امیدِ» مردمی می‌خواست که نسل‌ها بر زمینی سوخته از جنگ و فقر و هجران، زیسته بودند. اگرچه مرثیه‌خوان جوانانی بر خاک آرمیده بود که «از خون‌شان لاله می‌دمید» اما آخرین وصیت دردمندانه استاد، «بر زمین نهادن تفنگ» در روزگاری بود که خشونت بر مردم تحمیل می‌شد و شجریان می‌خواست که «آزادی»، هم‌نشین با «صلح» باشد و «عدالت» با شستشوی روح آدمی در «چشمه مهتاب» و برکه متبرک هنر و معنویت فراهم آید، تا مجالی برای گوش نهادن به فغانِ توحیدیِ «شب، سکوت و کویر» به دست رسد.

نهضت آزادی ایران فقدان این هنرمند یگانه و همراه صمیمی و صادق به آرمان‌های ملت ایران را که بیش از پنج دهه در صحنه هنر فاخر و در عرصه تحولات اجتماعی ایران حضور موثر داشت، هرگز «هنر را برای هنر» نخواست و آوای ماندگارش، برخاسته از ایمانی عمیق و الهام‌بخش جنبش آزادی‌خواهی ایران بود، به عموم ملت ایران، خانواده محترم و جامعه هنرمندان ایران تسلیت می‌گوید و قدردان باور سبزی است که «درد مشترک» ایران را به «رزم مشترکِ» همراهی و اتحاد ایرانیان، علاج می‌خواست. برای آن مرحوم، شادی ابدی، آمرزش و رحمت پروردگار و برای بازماندگان و خانواده محترم ایشان، صبوری و شکیبایی مسئلت می‌کند و مردم ایران را به نکوداشت و قدرشناسی از آن هنرمند مردم‌گرا فرا می‌خواند. «صدای شجریان» شاید که خاموشی گرفت، اما «سخن عشق» و «پیام شجریان» بر حافظه تاریخ و هنر ایران، پایدار خواهد ماند:

«همراه شو عزیز؛ تنها نمان به‌ در»

نهضت آزادی ایران

۱۷ مهرماه ۱۳۹۹

پیامدهای تغییر قانون انتخابات و محدودسازی فضای مجازی

 

بسمه تعالی

پیامدهای تغییر قانون انتخابات و محدودسازی فضای مجازی

طی هفته‌های اخیر اخباری منتشر شد مبنی بر تدارک کلیات دو طرح تقنینی پیرامون تغییر قانون انتخابات ریاست جمهوری، بسط بیش از پیش «نظارت استصوابی» و نیز، محدودسازی فزاینده استفاده از فضای مجازی و ممانعت از گردش آزاد اطلاعات که در برخی کمیسیون‌های مجلس شورای اسلامی تهیه و تنظیم شده‌اند و اهدافی هم‌سو با محافل سیاسی نومحافظه‌کار را در راستای «یک‌دست‌سازی قدرت» و «تشدید فضای امنیتی» دنبال می‌کنند.

گرچه این طرح‌ها و نقشه‌ها هنوز رسمیت قانونی نیافته، ولی چنان نگران‌کننده و یاس‌آورند که حتی در حد ایده‌های خام نیز قابل انتقاد و محل پیش‌بینی پیامدهای سنگین سیاسی و اجتماعی است که می‌تواند تبعات سنگینی بر پیکره «امنیت ملی» و «جمهوریت نظام» تحمیل کند. تفکرات و گرایشاتی که پدیدآورنده چنین طرح‌هایی هستند، بر این عقیده استوارند که در راستای بقای انحصارطلبی و دستیابی به اهداف سیاسی و جناحی، راهی جز کاهش مستمر مشارکت قانونی احزاب، تضعیف نهادهای جامعه مدنی و ناامیدسازی توده‌های مردم از هرگونه امکان اصلاحی در چارچوب قانون وجود ندارد.

الف: تغییر قانون انتخابات ریاست جمهوری

علاوه بر تعارضات نسبی در قانون اساسی که به ویژه در ناهمگرایی نهادهای انتخابی و انتصابی انعکاس دارد و ناشی از ساختار دوگانه قدرت است و طی چهار دهه بعد از انقلاب، نه تنها هرگز التیام نیافته، بلکه به تعارضات روزافزون و غیرقابل مهاری مبتلا شده و زمینه گسترش شکاف دولت ـ ملت را فراهم آورده است، اینک با طرح افزایش اختیارات شورای نگهبان و گسترش دامنه نظارت استصوابی در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری در بهار سال ۱۴۰۰، بیم آن می رود که تتمه امید به مشارکت و اعمال اراده ملی شهروندان و اصل جمهوریت نظام به یغما رود و زمینه تدارک سازمان‌یافته برای یک‌دست‌سازی ساختار قدرت و محروم ساختن مردم از انتخاب نمایندگان شایسته، پاکدست و توانمند مهیا شود.

نهضت آزادی ایران عقیده دارد که تغییر ناصواب قانون انتخابات ریاست جمهوری و بسط اختیارات شورای نگهبان، عملاً نقض آشکار حقوق اساسی ملت از جمله اصل ۵۶ قانون اساسی و رویکردی غیرسازنده است که در جهت تبدیل مقام ریاست جمهوری به یک کارمند مطیع نهادهای انتصابی و جناح سیاسی ویژه مورد تایید شورای نگهبان قرار دارد و عملاً احیای سنت «استبداد کهن» و رسم «سلطنت» با اسم «جمهوریت» است.

نهضت آزادی ایران هشدار می‌دهد که نومحافظه‌کاران ایران و مجلس برآمده از مشارکت حداقلی مردم، این روزها در کارند که شاید تغییر ساختاری را با کم‌ترین هزینه و بدون برگزاری رفراندوم تغییر قانون اساسی محقق کنند که افزون بر نفی «جمهوریت نظام و ارزش‌های دموکراتیک انقلاب اسلامی»، زمینه‌ساز گردش بی‌دردسر قدرت در روند انتخابات ۱۴۰۰ شود. انتخاباتی که با چنین تمهیدات نارسا و البته جهت‌داری به انجام می‌رسد، ضمن آن که برازنده مبارزات ضداستبدادی ملت فهیم و شریف ایران در بیش از یک سده نیست، گرهی از کار نظام و ابربحران‌های جاری کشور نخواهد گشود.

ب: ایجاد محدودیت بیشتر در برابر گردش آزاد اطلاعات

آن سوتر و هم‌زمان با تلاش‌های مجلس یازدهم پیرامون تغییرات غیردموکراتیک در قانون انتخابات ریاست جمهوری، برنامه‌ای در کار است تا  دسترسی شهروندان ایرانی به فضای مجازی را بیش از پیش، محدود و استفاده از «فیلترشکن» را جرم‌انگاری کند. تجربه چهار دهه گذشته نشان داده است که این سنخ تصمیم‌سازی‌ها و هرگونه تقابل با دستاوردهای انقلاب الکترونیک، پیشاپیش محکوم به شکست است و ثمری ندارد، جز افزایش روزافزون شکاف دولت ـ ملت، افزایش شاخص‌های نارضایتی عمومی و تخریب فزاینده سرمایه اجتماعی جامعه ایران و انقلاب اسلامی.

نهضت آزادی ایران باور دارد که سیاست‌های معارض با گردش آزاد اطلاعات و نافی اصل «دانستن حق مردم است» ادامه همان بینش ویژه از اسلامیت نظام است که از ابتدا با «آزادی» موافق نبود و در راستای نگرش برخی سنت‌گرایان هم‌سو با استبداد، از همان اوان پیروزی انقلاب، برای حقوق اساسی ملت و کرامت انسانی ارزش بنیادین قائل نبود. این جریان، همواره میان «اسلامیت» و «جمهوریت» تضاد ساختاری می‌دید و خواهان «حکومت اسلامی» به جای «جمهوری اسلامی» بود.

نهضت آزادی ایران اعلام می‌کند که در جهان امروز، زمینه‌چینی برای سانسور و پنهان‌کاری و عدم شفافیت، نه تنها نقض حقوق بشر و حقوق شهروندی ایرانیان است، بلکه اساسا  سیاستی منسوخ، بلااثر و شکست‌خورده محسوب می‌شود. در حالی که وفق گزارشات اعلام شده از سوی کارشناسان نهادهای رسمی مرتبط با حوزه علوم ارتباطات اجتماعی، سامانه‌های فضای مجازی با بیش از ۵۵ میلیون عضو کاربر، «رسانه ملی» قلمداد می‌شود و با احتساب این نکته که مجموع کاربران شبکه‌های خبررسان و ارتباطی در ایران، به بیش از دو سوم از جمعیت ایران بالغ می‌شود، محدودسازی این ظرفیت عظیم و نادیده گرفتن واقعیت مسلّم جامعه متکثر ایران، جز با هدف کنترل و تمرکز بیشتر صورت نمی‌گیرد.

نهضت آزادی ایران یادآوری می‌کند در حالی که شمار زیادی از فعالیت‌های اقتصادی و محیط کسب و کار مشروع و قانونی در فضای مجازی، تثبیت و به رسمیت شناخته شده است، نهادهای حاکمیتی ایران از آزمودن آزموده‌ها احتراز کرده و از عادت مالوف و اراده‌گرایانه خود رجعت کنند و سرانجام ناکامی‌ها و پیامدهای سیاست‌های گذشته در زمینه ممنوعیت ماهواره‌ و ویدئو و کاستن از کیفیت و سرعت خدمات اینترنتی را به یاد آورند. جرم انگاری استفاده از فیلترشکن در فضای مجازی، تکرار همان مسیر غیرکارشناسی، شکست‌خورده و پرهزینه است.

نهضت آزادی ایران یادآور می‌شود که عمل صالح جمهوری اسلامی ایران در این برهه، فقط یک محور مهم، عقلانی، دوران‌ساز و در راستای حفظ نظام و حفظ کیان و تامین حقوق اساسی ملت و نجات ایران می‌تواند داشته باشد و آن، تامین حقوق اساسی، پذیرش حاکمیت ملت، تن دادن به «اصلاحات» و الزامات دموکراتیک حاکمیت قانون و تغییر رویکردها و نگرش‌های امنیتی به شیوه‌های حکمرانی مطلوب است.

نهضت آزادی ایران امیدوار است که هم‌سو با آرمان‌های انقلاب اسلامی و مطالبات تاریخی ملت ایران، آخرین ظرفیت‌های جنبش اصلاحات و سرمایه اجتماعی آن که همانا تنها امکان بی‌بدیل «بقای ایران» است، از جانب هیات حاکمه قدر دانسته شود و اهداف ناظر بر نجات کشور با همگرایی دولت و ملت و با اجرای طرح «وفاق ملی» عملی و عملیاتی شوند. مدیریت کلان کشور باید بپذیرد که حل «بحران‌های ساختاری» نیازمند «اصلاحات ساختاری» است. راهبرد اصلاحات جامعه‌محور و تمکین به رای و نظر مردم و تجربه آموختن از هر طرح و تدبیری که ماحصل آن تا به امروز، این حجم از بحران و ناکارآمدی و نارضایتی عمومی را برانگیخته، بهترین گزینه ـ و بلکه تنها گزینه ـ پیش روی حاکمیت و این ملت نجیب و صبور است. والعاقبه للمتقین.

نهضت آزادی ایران

نهم مهرماه ۱۳۹۹