استعفا از شوراي شهر نقض رأي مردم تلقي مي شود

Top of Form

گفت و گو با محمد توسلی اولین شهردار تهران بعد از انقلاب: استعفا از شوراي شهر نقض رأي مردم تلقي مي شود انتخاب شهردار تهران، اين روزها به يکي از داغ ترين بحث ها بين مردم و صاحبان قدرت تبديل شده. ارزيابي‌ها حکايت از آن دارد که انتخاب محسن هاشمي به عنوان راي اول تهران قطعي است. فرزند آيت الله هاشمي که سابقه موثر مديريت متروي تهران را دارد و راه اندازي مترو به نام او ثبت شد، چهره‌اي مطلوب براي شهروندان پايتخت محسوب مي‌شود که در دوره پيشين در رقابت با محمدباقر قاليباف براي شهرداري تهران، با فاصله ميليمتري رقابت را واگذار کرد. در اين بين اصلاح طلبان هم بيکار ننشسته اند و مي گويند ما ليست را خودمان بستيم و يک نفر که مستقلا اصلاح طلب باشد بايد به عنوان شهردار انتخاب شود. بهتر ديديم پاي صحبت هاي کسي بنشينيم که خود زماني دستي در اين کار داشته و تجربيات ايشان را هم در اين زمينه بشنويم. مهندس محمد توسلي، نخستين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي است که البته عمر رياست او، پس از استعفاي دولت موقت چندان طولاني نبود. او، از سوي مرحوم بازرگان مامور شده بود تا در مديريت شهري کشور طرحي نو در اندازد. به همين دليل، توان متخصصان اين حوزه به کار گرفته شد تا مديريت در پايتخت و سپس ساير مناطق کشور، به سيستم مديريت از پايين تبديل شود که درواقع، هدف اصلي دموکراسي هم هست. اما، اوضاع کشور به سمتي رفت که طرح‌هاي توسلي و گروهش سال‌ها مسکوت ماند تا در دولت اصلاحات که با اغماض فراوان بالاخره انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا برگزار شد. صحبت هاي مهندس توسلي را در ذيل مي خوانيد. گفته مي شود آقاي محسن هاشمي قرار است از شوراي شهر استعفا کرده و به عنوان شهردار انتخاب شوند. يک سناريو هم اين است که اصلاح طلبان مي گويند ما ليست را خودمان بستيم و يک نفر که مستقلا اصلاح طلب باشد بايد به عنوان شهردار انتخاب شود. به نظر شما در اين دوگانه کدام يک برنده مي شوند؟ اگر چه آقاي محسن هاشمي به لحاظ سوابق تحصيلي و تجربه مديريتي در شهر تهران واجد شرايط لازم براي تصدي مسئوليت شهرداري هستند، اما به نظر بنده هر دو سناريو با چالش هاي اخلاقي روبه روست. در سناريو اول ايشان منتخب مردم براي حضور در شوراي شهر هستند؛ مستقل از اين که ايشان تعهد جمعي را امضا کرده باشند و يا امضا نکرده باشند، استعفا از شوراي شهر نقض رأي مردم تلقي مي شود. در شوراي اول هم، چنين نقض عهدي رخ داد و تعدادي از اعضاي منتخب شوراي شهر به اميد تصدي مقامات بالاتر استعفا دادند که آثار اجتماعي منفي در پي داشت. اما در سناريو دوم اگر منظور مطرح کردن نظر مشورتي باشد، چون نظر ساير شهروندان بسيار پسنديده و مفيد است. اما اگر با اين منطق چون اصلاح طلبان ليست اميد را بسته اند حالا محق به انتخاب شهردار و شوراي شهر هم موظف به تمکين اين انتخاب هستند؛ اين سناريو غير دموکراتيک بوده و موجب نقض استقلال و تضعيف جايگاه حقوقي شوراي شهر مي شود. اين روند نه به مصلحت سلامت مديريت شهري و نه به مصلحت اصلاح طلبان است که خود را در چنين جايگاهي قرار دهند. مشخصات شهردار تهران با توجه به مسئوليت بسيار سنگيني که در اين دوره بر عهده خواهد داشت، قبلا به قلم راقم اين سطور منتشر شده است و در آن ها نظر مشورتي خود را ارائه داده ام. شايسته است همه صاحب نظران نظر مشورتي خود را در اختيار اعضاي محترم شوراي شهر قرار دهند تا آنان با آگاهي کامل گزينه مناسب را براي مديريت اجرايي کلانشهر تهران انتخاب کنند. اولويت هاي شهرداري به زعم شما که زماني شهردار بوديد، در دوره جديد چه چيزهايي است و چه کارهايي بايد صورت گيرد؟ به طور خلاصه انتخاب همکاران اصلي، شناسايي مسائل و مشکلات وضعيت موجود، ساماندهي وضعيت موجود هماهنگ با سياست هاي شوراي شهر که شامل مطالبات و تامين نيازهاي اوليه شهروندان در زمينه هاي محيط زيست، ايمني، آرامش و رفاه مي باشد و سپس پيگيري اصلاح و نهايي شدن لايحه مديريت واحد شهري است که در دستور کار وزارت کشور و دولت يازدهم بوده است. به نظر بنده بدون اصلاح ساختار مديريت شهري و بروزرساني آن به صورت مديريت واحد شهري که شوراي شهر و مديريت اجرايي منتخب آن در جايگاه متعادل خود قرار گيرند، پاسخ گويي به نياز هاي شهروندان به طور کامل وجود ندارد. البته طي اين فرايند که تدريجي است و نياز به تلاش و همکاري نزديک همه دستگاه هاي اجرايي و قانونگذاري کشور دارد تا کار مردم به طور واقعي به تدريج به دست خود مردم سپرده شود. منبع: روزنامه روزگار ما – 27 خرداد 96 (بهروز برادر)