محکومیت فاجعه اعدام 81 شهروند عربستانی

 

بسمه تعالی

محکومیت فاجعه اعدام 81 شهروند عربستانی

و ضرورت اعتراض فراگیر جهانی

اعدام هشتاد و یک شهروند عربستانی، نه تنها مساله‌ای اسلامی یا شیعی و نه تنها اقدامی خلاف ارزش‌ها و آموزه‌های رحمانی و مدنی قرآن کریم، بلکه معارض با کرامت انسانی و یادآور رخدادهای قرون وسطایی است. سکوت مجامع حقوق بشری و حامیان غربی و شرقی سران سعودی در قبال این جنایت هولناک، شرمی است که بر وجدان بشریت سنگینی می‌کند. این واقعه تلخ نشان می‌دهد که تکنولوژی و پیشرفت و دموکراسی ِ منهای اخلاق نتوانسته است مانع از ابتلای قدرت‌های جهانی به معیارهای دوگانه، نارسایی‌ها و‌ تبعیض‌های نهادی شود. قدرت‌های جهانی در مقام عمل، موازین حقوق بشری و دموکراتیک را فدای فزون‌طلبی‌ها و منافع سیاسی و مالی و به‌ویژه سودها و سرمایه‌های نفتی می‌کنند.

این فاجعه ضدانسانی نشان داد که تبلیغات سالیان اخیر حاکمان عربستان سعودی که با پشتیبانی امپراتوری‌های رسانه‌های غربی و شرقی، مدعای اصلاحات سیاسی، رشد شاخص‌های حقوق بشری، ارتقای جایگاه اجتماعی و حقوق زنان، ترویج آزادی‌های اساسی و گذار به توسعه و دمکراسی را دارد، تا چه حد سست و بی‌پایه و نمایشی و غیرقابل اعتماد بوده است. وقایع اخیر ثابت کرد که تا زیرساخت‌های انسان‌محور و زمینه‌های تحقق حقوق شهروندی و حاکمیت ملت در جامعه‌ای تامین نشود، اصلاحات آمرانه و صوری به سامان نخواهد رسید و خبری از توسعه و دموکراسی راستین نخواهد بود.

این اعدام‌ها در کنار سایر اقدامات ضدانسانی این حکومت از جمله قتل و کاردآجین کردن جمال قاشقچی روزنامه‌نگار و منتقد سیاسی و نیز، تجربه تاریخی سایر دولت‌های مستبد خاورمیانه در سده اخیر، دلالت بر آن دارد که اعدام و حصر و حبس مخالفان سیاسی، مبتنی بر قدرت و اقتدار راستین دولت‌ها نیست و بلکه برعکس، ناشی از ضعف و ناکارآمدی حاکمان غیرمردمی در استقرار نظم سیاسی است. اقداماتی از این دست، آشکار می‌سازد که حکومت آل سعود به رغم آن که از توان سرکوب و زورگویی وتحمیل مطلق‌گرایی و سانسور و شکنجه برخوردار است، اما از آن‌جا که پایگاه مردمی و پشتیبانی ملی ندارد، حتی خودش هم معتقد نیست که حکومتی پایدار است. از این رو، برای تظاهر به ثبات و امنیت سیاسی، شدیداً محتاج گسترش فضای امنیتی، دامن زدن به خشونت سازمان‌یافته و وابستگی روزافزون به پشتیبانی قدرت‌های بیگانه و حتی قائل به جلب توجه و دوستی با دولت غاصب و غیرانسانی اسراییل است.

نهضت آزادی ایران یادآوری می‌کند که هر زمان شرایط بهبود روابط میان دو کشور ایران و عربستان و زمینه تحقق صلح در خاورمیانه فراهم شده، به یک‌باره رویدادی توطئه‌آمیز، غیرمنتظره و منصرف از منافع ملی مانند اعدام شیخ نمر، اشغال سفارت عربستان و رویدادهای مشابه آن در طی چند دهه اخیر رخ داده و مانع از تنش‌زدایی در عرصه سیاست خارجی شده است. از این رو، توصیه می‌کند که حکومت ایران در ارتباط با این سنخ رویدادهای غیراتفاقی، با تامل و دوراندیشی بیشتر وارد شود و از تحقق اراده جریانات خودسر، دشمنان ایران و آتش‌افروزان جنگ‌طلب پیشگیری کند.

نهضت آزادی ایران ضمن محکومیت این فاجعه عظیم و رخدادهایی مشابه آن در هر زمان و در هر کشور، به سوگ نشاندن صدها نفر از بازماندگان و خانواده‌ها و هم‌وطنان این قربانیان و جریحه‌دار کردن و به وحشت افکندن افکار عمومی مردم جهان را مصداق بارز تروریسم دولتی و جنایت علیه بشریت می‌داند و انتظار دارد که آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان جهان، همه نهادهای حقوق بشری و سازمان‌ کنفرانس کشورهای اسلامی در برابر این واقعه که موجب مخدوش شدن وجهه مسلمانان جهان شده است، سکوت نکنند و افکار عمومی ملت‌ها را به چالش در برابر نفی انسانیت و مطالبه علیه انفعال و بی‌تفاوتی قدرت‌های جهانی فراخوانند و انگیزه‌ آماده‌سازی برای طرد و تحریم بین‌المللی و گسترش فشار دیپلوماتیک علیه این دولت بی‌اعتقاد به کرامت و آزادی بشر را فراهم آورند و نیز، از کنشگران سیاسی، احزاب، جناح‌ها و جریانات سیاسی و مدنی داخل ایران درخواست می‌کند تا صرفنظر از تفاوت دیدگاه‌های سیاسی خویش، طی اقدامی مشترک به این فاجعه هولناک و ضدبشری واکنش نشان دهند.

نهضت آزادی ایران

24 اسفند 1400