یادی از هدی صابر

یادی از هدی صابر

محمد توسلی

آشنایی من با مرحوم هدی صابر به دهه ٧٠ بازمی‌گردد. در جلساتی که آن زمان با زنده‌یاد مهندس سحابی داشتیم، ایشان نیز حضور داشت و همان‌جا بارقه این دوستی و آشنایی زده شد. بعدها در جریان انتخابات مجلس ششم، همکاری نهضت آزادی ایران با دوستان مرحوم سحابی به برگزاری جلساتی مشترک ختم شد که مرحوم صابر یکی از نمایندگان ستاد دوستان مهندس سحابی و من هم یکی از نمایندگان نهضت آزادی بودم.
از همین جلسات بود که ائتلاف نیروهای ملی - مذهبی شکل گرفت و در پرتوی آن، آشنایی من هم با مرحوم صابر تداوم یافت. ایشان شیفته گفتمان و خلوص مهندس سحابی بودند و نوع نگاه مرحوم سحابی به مسائل اجتماعی روز جامعه را باور داشتند.  به مرور، این آشنایی، وجوه دیگری هم یافت و من از دریچه آن دریافتم که هدی صابر چه شخصیتی و با چه ویژگی‌هایی هستند. او در تمام این سال‌ها با نشریه ایران فردا همکاری داشت و یکی از چهره‌هایی بود که کار مطالعاتی و پژوهشی و خدمات فرهنگی و اجتماعی را اساس فعالیت‌های خود می‌دانست.  بازداشت تقریبا هم‌زمان ما در سال ٨٠، سبب آشنایی خانواده‌های ما و آقای صابر در روزهای ملاقات شد.
نتیجه رفت‌وآمدهای مکرر ایشان به زندان در سال ٨٣ با اتفاقی مبارک همراه بود. به یاد دارم بعد از آزادی در سال ٨٣ با دکتر یزدی دیداری داشتند و در آن دیدار با نقل خاطره‌های خود از زندان گفتند که یکی از دغدغه‌ها و دلمشغولی‌هایشان در آنجا، یافتن الگویی برای مبارزات اجتماعی بوده و ایشان از میان گزینه‌هایی مانند بازرگان و شریعتی، مهندس بازرگان را به‌عنوان الگوی خود انتخاب کرده‌اند، انتخابی که تحولی در زندگی سیاسی و اجتماعی ایشان به حساب می‌آمد.  هدی صابر در سال‌های بعد، بخش عمده‌ای از وقت خود را صرف پژوهش و فعالیت‌های فرهنگی- اجتماعی و جمع‌آوری خاطرات پیشینیان مانند دکتر مصدق و سه هم‌پیمان عشق، پایه‌گذاران اولیه سازمان مجاهدین کرد.

نهادهای تخصصی در سیستان‌وبلوچستان بنا نهاد که محورشان توسعه انسانی و بازآوری و کارآفرینی در این استان و کمک راهبردی برای توسعه انسانی به مردم آنجا بود. در مراسمی که به مناسبت بزرگداشت درگذشت ایشان برگزار شد، من جوانان استان سیستان‌وبلوچستان تربیت‌شده نهاد ایشان را از نزدیک دیدم و شاهد تأثیر فعالیت‌های صابر بر روحیه و منش و کارآفرینی این جوانان بودم. تمایل به خدمت صادقانه و بی‌ریا داشت و این را از هر رهگذری نشان می‌داد؛ در حسینیه ارشاد جلسات متعددی برای بررسی تاریخ صدساله ایران برگزار می‌کرد و در کار تحقیق و پژوهش چهره‌ای فعال بود.

بررسی وضعیت عملکرد انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های کشور قبل و بعد از انقلاب یکی از ثمرات این فعالیت‌ها بود. انسانی پاک، صادق و مؤمن بود، یکی از چهره‌های معاصر جامعه ما که تحلیلی اجتماعی - راهبردی درباره مسائل روز جامعه داشت و از سوی دیگر، با قرآن آشنا بود و آن را راهنمای عمل خود قرار می‌داد.  هم‌زمان با مرگ سنگین مهندس سحابی و پس از آن درگذشت غم‌افزای هاله سحابی، ایشان با پیوند‌های اعتقادی و عاطفی که داشت، در زندان در غم و اندوهی بزرگ فرو رفت و در پی اعتصاب غذای اعتراضی خود و شرایطی که پیش آمد، در خرداد سال ٩٠ جان‌به‌جان آفرین تسلیم کرد. برای من عجیب است که خداوند ایشان را تا چه اندازه‌ دوست داشت که نگذاشت بیش از این در معرض ابتلای جهان و مادیات آن قرار بگیرد و مهندس سحابی و هاله سحابی را در دیار باقی همراهي کرد. یادش گرامی باد.

منبع: روزنامه شرق- 19دی 1395