بزرگترین چالش شهر تهران ساختار مدیریتی است

گفت و گو با مهندس توسلی اولین شهردار تهران بعد از انقلاب:

بزرگترین چالش شهر تهران ساختار مدیریتی است

• آقای توسلی جلسه دیروزشهرداران پس از انقلاب، تقریبا پس از یک وقفه نسبتا طولانی برگزار می شد، اینطور نیست؟

بله، این جلسه درواقع دومین جلسه ای بود که با حضور شهرداران پس از انقلاب برگزار می شد. ما در سال 81 در دوره شهرداری اقای الویری هم یکبار دورهم جمع شده بودیم و اتفاقا آن جلسه دستاوردهای بسیار مثبتی داشت. متاسفانه دو تن از شهرداران یعنی آقایان زواره ای و سیفیان هم در آن جلسه حضور داشتند که به رحمت خدا رفتند. اما در جلسه دیروز که به دعوت آقای حناچی برگزارشد،  تقریبا همه شهرداران پس از انقلاب حضور داشتند،جز چند نفر از شهردارانی که نقش اساسی  چه مثبت و چه منفی پس از انقلاب ایفا کرده بودند که بنا به دلایلی غایب بودند، البته آقایان کرباسچی و قالیباف پیش از این عدم حضورشان را اطلاع رسانی کرده بودند.

* در این جلسه بیشتر بر چه نکاتی تایید شد؟

ما سعی کردیم بیشتر بر نکاتی که در شرایط حاضر برای مدیریت آقای حناچی مفید است، دست بگذاریم. بیشتر اعضا نظر مشورتی داشتند و توصیه های مدیریتی و کارشناسی ارائه دادند. البته هر فرد، با توجه به سوابق و تجربیاتی که داشت، دیدگاه های خودش را مطرح کرد و در مجموع نکات مثبت خوبی رد وبدل شد.

* با توجه به این دورهمی، بزرگترین معضل شهر تهران را چگونه ارزیابی می کنید؟

ببینید بزرگ ترین چالش شهر تهران، ساختار مدیریتی آن است که به اعتقاد من یک ساختار مدیریتی اقتدارگراست و هم اکنون بار سنگین بدهی های دوره گذشته را که بالغ بر 50 هزار میلیارد تومان است، به دوش می کشد. این سختار یک ساختار حجیم و فربه است و در چنین شرایطی که با استانداردهای جهانی فاصله زیادی داریم، حتی بهترین مدیران شهری هم نمی توانند به نیازهای انسانی و ملموس شهروندان  شهر تهران پاسخ مناسبی بدهند.

*  آیا درباره راهکارها و راه حل برون رفت از این چالش هم بحث شد؟

بله، مهم ترین راهکار که از سال 57 هم نیز بنده مطرح و بر آن تاکید داشتم، اجرای مدیریت  واحد شهری و سپردن مدیریت شهر به دست خود مردم است. ما فاقد این سیستم مدیریتی در شهر تهران و حتی کشور هستیم. اشخاص نمی توانند در چنین ساختاری نقش تعیین کننده داشته باشند. البته ما با توجه به همین شرایط بازهم توصیه هایی را به آقای حناچی ارائه دادیم تا بتواند با ظرفیت حال حاضر و محدودیت های اعتباری و ساختاری که وجود دارد، اداره شهر تهران را به بهترین شکل ممکن انجام دهند.

* درباره مصداق ها چطور؟

براساس نظرسنجی که اخیرا از شهروندان تهران صورت گرفته بود، 90 درصد مشکل شهر تهران، ترافیک، جابه جایی شهری و مسائل زیست محیطی اعلام شده است. در این جلسه ما به این چالشها و معضلات پرداختیم و اینکه چطور باید به این نیازهای واقعی مردم تهران پاسخ داد. البته ما از اوایل انقلاب به این موضوعات ورود کرده بودیم و اتفاقا راهکارهای جهانی برای کنترل و کاهش بار سنگین ترافیکی در شهرها را هم بررسی کرده بودیم.

* برای اولویت دارترین معضل امروز پایتخت ، چه راهکارهایی پیشنهاد شد؟

اولین راهکار توسعه حمل و نقل عمومی  شامل مترو و اتوبوسرانی برای سفر های متوسط و طولانی شهری است  و در مراحل بعدی دوچرخه سواری و پیاده روی برای سفر های کوتاه و متوسط شهری است. این راهکارها قطعا جوابگوی این بحران ترافیکی در تهران خواهد بود. اما مساله مهم اینست که به برنامه های شهری، نگاه انسان محور  داشته باشیم. براین اساس مدیریت شهری باید نیازهای واقعی شهروندان را بررسی کند. در اوایل انقلاب و بویژه از اوایل دهه 70 با تهیه آیین نامه های ملی نیز دانش  و مبانی فنی این راهکار ها را مطرح کردیم که بر توسعه مترو ، اتوبوسرانی و دوچرخه سواری ، تاکید داشت.

* با این توصیف جزو موافقان دوچرخه سواری هر سه شنبه آقای حناچی هستید؟

من این حرکت ایشان را به عنوان یک اقدام فرهنگسازی تقدیر می کنم، کاری بود که باید انجام می شد و ایشان هم پیشگام شدند، اما پیش نیاز این کار، ایجاد زیرساخت های حمل و نقل ایمن براساس استانداردهای فنی برای دوچرخه سواری است.

* کدامیک از شهرداران پس از انقلاب را در ایجاد شرایط دشوارامروز بیشتر مقصر و مسئول می دانید؟

با قاطعیت و نگاه کارشناسی می گویم که بیشترین تخریب شهر در دوران احمدی نژاد اتفاق افتاد. در این دوره بیشترین هزینه ها و خسارت به پایتخت تحمیل شد . اطلاعات و مستندات هم برای اثبات این موضوع بقدر کافی موجود است. اما ارزیابی عملکرد شهرداران دیگر نیاز به کار کارشناسی دارد. چراکه آقایان کرباسچی و قالیباف هر دو در دوره طولانی مدیریت خود، علاوه بر این که خدمات مناسبی ارائه دادند، اما خسارات سنگینی هم به شهر وارد کردند که  نیاز به بررسی و ارزیابی کارشناسی در فرصت بیشتری است.

* به اعتقاد شما به عنوان اولین شهردار پس از انقلاب و به عبارتی پیشکسوت ترین، بزرگترین مشکل امروز شهرداری تهران چیست؟

ساختار مدیریت شهری که باید تغییر کند.من معتقدم شهروندان باید در جایگاه واقعی خودشان در مدیریت شهری قرار بگیرند که لازمه این کار هم تصویب لایحه مدیریت یکپارچه شهری است که خوشبختانه در سال 93 در دولت اقای روحانی به جریان افتاده است. تا این تحول ایجاد نشود، هیچ شهرداری نمی تواند کار اساسی در  شهر تهران انجام دهد. اگرچه با این شرایط که حقوق شهروندی و باور عمومی وجود ندارد، شهردار منتخب مجبور است تا در همین چارچوب های ساختاری موجود، فعالیت کند.

منبع: روزنامه ایران – 19 دی 97