چالش های توسعه ریلی در کشور

چالش های توسعه ریلی در کشور

محمد توسلی

تردیدی نیست که حمل و نقل ریلی درون شهری و برون شهری  در هر کشور از اهمیت زیادی برخوردار است و جا دارد که دولتها با توجه به ایمنی بیشتر و هزینه عمومی کمتر آن در اولویت بندی پروژه ها به این موارد توجه بیشتری داشته باشند اما نگاه اجمالی به بودجه 98 نشان می دهد که با توجه به کاهش درآمدهای نفتی و مالیاتی، بودجه عمرانی عملا سهم اندکی در بودجه سال 98 داشته است در نتیجه این به آن معنی است که پیشبرد پروژه های عمرانی در سال 98 احتمالا  در مسیرکامل و قابل قبولی انجام پذیر نخواهد بود

از سوی دیگر، نبود نگاه توسعه محور در دولت در بخش ریلی  موجب شده که اولویت بندی دقیقی از پروژه ها دردست نباشد. به عنوان نمونه عملکرد وزارت راه و شهرسازی که متولی بخش حمل و نقل کشور است خود معلول مشکلات ساختاری دولت است که با اعتبارات بسیار محدود انتظار پاسخگویی به وظایف سنگین آن را با چالش های جدی روبرو ساخته است.

از منظری دیگر توجه خاص دولت به سرمایه گذاری در توسعه جاده ها و بزرگراهها ناشی از راهبرد و نگاه  "خودرو محور" است که هزینه های سنگین تصادفات و بحران زیست محیطی را به ویژه در کلانشهر تهران در پی داشته است. در این راستا توجه به حمل ونقل ریلی و توسعه راه آهن برای سفرهای برون شهری نیز در برنامه های دولت از اهمیت چندانی برخوردار نیست. چنین نگاهی در وزارت راه و شهرسازی موجب شده که مردم عملا تشویق به استفاده از خودرو شوند  و در نتیجه آمار تلفات جاده ای در کشور بالا برود.

برای توسعه خطوط ریلی در زمان بی پولی دولتها بهترین گزینه دعوت از سرمایه گذاران خصوصی داخلی و خارجی است که آنها هم تا به امروز به علت نبود امنیت سرمایه گذاری وارد  این عرصه نشده اند و تنها برخی سازمان ها و نهادهای وابسته به قدرت به اینگونه پروژه ها ورود کرده اند که اقدامات آنها هم چندان شفاف نبوده است.

در مجموع به نظر می رسد در خصوص  توسعه حمل ونقل ریلی  باید به این نکته توجه داشت که در اجرای پروژه های عمرانی تا نقدینگی کافی وجود نداشته باشد  مشاور و پیمانکار پا پیش نمی گذارند در نتیجه نبود بودجه خود دلیل محکمی است که پروژه ها در مسیر پیشرفت قرار نگیرند و طبعا هم در بودجه سال 98 همانطور که ذکر شد به علت کمبود نقدینگی نمی توان انتظار گشایش چندانی داشت.

منبع: روزنامه آفتاب یزد – 24 دی 97