پیام نوروزی نهضت آزادی ایران

 

بسمه تعالی

پیام نوروزی نهضت آزادی ایران

تاریخ ایران سراسر سرگذشت اندوه و رنج و مصیبت و سیاه‌پوشی و نادیده گرفتن تمامی آن موهبتی است که از آن به «کرامت بشر» تعبیر می‌شود؛ تاریخ خودکامگی و شکست و ستم‌کاری بر گستره جغرافیایی انسانی که آلوده به جهل و فساد و تبعیض و فقر است. با این همه، این سرزمین مبارک و متبرک که فراتر از مرزهای خاکی آن در بردارنده فرهنگی کهن، اصیل و غنی است، خاطراتی سرشار از فداکاری و مهربانی و شجاعت را در حافظه تاریخ جهان بر جای نهاده است.

سال 1401، چکیده‌ این تاریخ را روایت می‌کند. «مرگِ مهسا» میلاد تلاش و اجتماع و همبستگی و تبلور اراده ملی برای احقاق شرافت و دستیابی به آزادی و موضعی صریح در برابر تحمیل و زورگویی و نادیده گرفتن مطالبه «زن، زندگی، آزادی» بود. آغازی که بشارتِ پایانِ ناامیدی و سکوت و تنهاییِ مردم دارد و خبر از نوروز و خرقه تهی کردن زمستانِ سیاهِ استبداد می‌دهد و البته، خون جوانان و اشک دختران مسموم و حسرت و دلتنگی مادران و پدران، هزینه‌ای بود که ملت در این صراط رهایی‌بخش پرداخت؛ هزینه‌ای که ملت ایران بارها پرداخته است.

نهضت آزادی ایران ضمن یادآوری این حقیقت تردیدناپذیر که راهی طولانی در پیش است، پس باید از هرگونه شتاب‌زدگی و راه‌حل‌های کوتاه‌مدت و فوری پرهیز کرد و با تاکید بر اهمیت فرآیند رشد درون‌زای جنبش اجتماعی و تقویت جامعه مدنی ایران در راستای گذار به دموکراسی و توسعه، امید دارد که آگاهی و تجربه تاریخی و صبوری و مقاومت، سرمایه این حرکتِ نو قرار گیرد و سرنوشتی تحول‌آفرین و رو به شادی و پیروزی و اطمینان را رقم زند تا نشانی از رسیدن به سرمنزل آزادی، استقلال، عدالت، صلح، رفاه و امنیت راستین و پایدار باشد.

کام‌جویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست

در زمستان صبر باید طالب نوروز را[1]

نهضت آزادی ایران

نوروز1402

---

[1] سعدی