Monday, July 11, 2016

دیدار با مهندس جواد شهرستانی

به مناسبت درگذشت مهندس شهرستانی روز شنبه 19 تیر 95 در سن 92 سالگی  و تسلیت به خانواده محترم آن مرحوم و دوستان و همکاران ایشان



دیدار با مهندس جواد شهرستانی
با هماهنگی قبلی آقای حمید ناصری کرمانشاهی، مدیر دفتر مطالعات پژوهش‌های تاریخی شهر تهران، روز شنبه هفتم فروردین ماه دیداری با جناب آقای مهندس سیدجواد شهرستانی آخرین شهردار تهران قبل از انقلاب در منزل ایشان واقع در خیابان وزرا داشتیم. در این دیدار که آقای دکتر علی اصغر اردکانیان همسر آقای ناصری و خانم معصومه اصغری خبرنگار شهری نیز حضور داشتند، از جهاتی برای بنده خاطره انگیز بود. زیرا اگر چه در دو سال اخیر در فرصت‌هایی صحبت کوتاه تلفنی با ایشان داشتم و یک یا دو مورد نیز در برنامه‌های کانون فارغ التحصیلان دانشکده فنی دانشگاه تهران از نزدیک ایشان را دیده بودم؛ اما این اولین دیدار حضوری با ایشان بعد از سال 1347 بود. در آن سال به مدت حدود سه ماه به توصیه مرحوم مهندس عبدالحسین ابراهیمی قائم مقام ایشان در شهرداری تهران همکاری داشتم. که البته بعلت ممنوع الاستخدامی توسط ساواک این همکاری ادامه پیدا نکرد.
در این دیدار که در محیطی صمیمی برگزار شد ضمن خوش آمدگویی و پذیرایی صمیمی ایشان؛ بنده از سجایای اخلاقی و مدیریتی و همچنین مراتب سلامت نفس و روحیه خلاق ایشان در مسئولیت‌های گذشته خودشان به ویژه درسمت مدیریت شهرداری های مشهد، تهران و وزارت راه و ترابری که آشنایی نزدیک داشتم توضیحاتی ارائه کردم و آقای دکتر اردکانیان مواردی در خصوص فضائل اخلاقی و قاطعیت و قبول مسئولیت در دوران مدیریت ایشان در شهرداری تهران و استانداری کرمانشاه اضافه کردند. در ادامه بنده برای نشان دادن حسن انتخاب همکاران ایشان به خاطراتی در خصوص مرحوم مهندس عبدالحسین ابراهیمی قائم مقام ایشان در شهرداری تهران در سال 1347 که آشنایی بیشتری داشتم، پرداختم. آقای مهندس ابراهیمی مهندس تحصیل کرده بلژیک و از سجایای اخلاقی و توان مهندسی و مدیریتی بالایی برخوردار بود. از سال‌های گذشته عضو انجمن اسلامی مهندسین و در دوره‌ای رئیس کانون کارشناسان دادگستری بود. بر این اساس اظهار نظرها و قضاوت‌های کارشناسی و مدیریتی خود بسیار دقیق و جدی و منسجم بود. کسانی که با ایشان همکاری داشتند به این خصوصیت ایشان وقوف دارند که پرونده‌ها و یا گزارش‌هایی که به ایشان ارجاع می‌شد به دقت، مطالعه می‌کردند و اظهار نظر روی آنها خلاصه، دقیق، کارگشا و تصمیم ساز بود.
بعد از انقلاب که بنده از طرف دولت موقت برای مدیریت شهر تهران انتخاب شدم به همراه آقای مهندس حسین حریری از دوستان انجمن اسلامی مهندسین که سابقه همکاری با شهرداری تهران داشتند به دیدار آقای مهندس ابراهیمی در منزلشان واقع در مبارک آباد (شرق خیابان پاسداران) رفتیم. برخورد بسیار گرم و صمیمی داشتند. بنده به ایشان گزارش دادم که دولت موقت مرا برای مدیریت شهر تهران انتخاب کرده است اما ما شما را برای این مسئولیت شایسته‌تر می‌دانیم. از شما درخواست می‌کنیم که این مسئولیت را بپذیرید و ما با شما همکاری خواهیم کرد. ایشان با تواضع و بزرگواری پاسخ دادند شما قبول مسئولیت کنید و من با شما همکاری می‌کنم. با توجه به اولویت تقویت حمل و نقل عمومی در شهر تهران از ایشان خواستیم که مدیریت شرکت مترو را بپذیرند. ایشان با اشتیاق این مسئولیت را پذیرفتند و خدمات با ارزشی در زمینه اصلاح ساختار مدیریت و اساسنامه شرکت مترو، ویرایش و تکمیل طرح مترو تهران که توسط شرکت فرانسوی سوفرتو تهیه شده بود و پیگیری اجرای خط یک مترو و تهیه گزارش‌های کارشناسی برای کمیته‌های فنی هئیت دولت وقت که نشان می‌داد شهر تهران با جمعیت حدود 4 میلیون نفر براساس معیارهای جهانی نیاز مبرم به احداث خطوط حمل و نقل انبوه بر مترو دارد. البته بعلت برخی تنگ نظری‌های آن روز در اواخر سال 59 اجرای پروژه مترو متوقف شد تا این که در سال 65 با پیگیری آقای هاشمی رفسنجانی اجرای آن مجدداً آغاز شد. مرحوم مهندس ابراهیمی در سال‌های دهه شصت در اثر بیماری به دیار باقی شتافتند و نام نیکی از شخصیت و خدمات خود بر جای گذاشت.
آقای مهندس شهرستانی که بعد از 12 بهمن سال 1357 اولین مدیری بودند که با واقع بینی و سلامت نفس استعفای خود را به آیت‌اله خمینی تقدیم کردند و در سال‌های بعد از انقلاب به ویژه در شهر مشهد مجری مجتمع گردشگری گلستان شاندیز و همچنین همکاری‌های اجتماعی بوده‌اند؛ اینک که در سنین حدود نود سالگی قرار دارند از سلامت جسمی و روحی بالایی برخوردارند و به همین مناسبت بعنوان پیشکسوت فارغ التحصیل دانشکده فنی در برنامه‌های کانون فارغ‌التحصیلان دانشکده فنی از احترام خاصی برخوردار هستند. برایشان همواره سلامتی و آرامش از خداوند بزرگ مسئلت دارم. نام نیک ایشان همواره در زمره مدیران خدمتگزار موفق کشور جاودان خواهد ماند.
محمد توسلی
اول اردیبهشت 1395


No comments:

Post a Comment